Goden en grenzen

[p. 58]

X

Ziehier mijn hart: het beefde
Aldoor als nu, van dat ik werd
En in mijn moeder leefde
Tot nu daar 'k uitzie in de vert.

En uit dit ééne beven
Is alles wat ik deed, ontstaan,
Al wat ik heb geschreven,
Al 't menschlijke door mij begaan.

Ziehier mijn hart: ik luister
In stilte van zijn seinenzaal
Naar, nacht en dag, 't gefluister
Van iedre toon in iedre taal.