Goden en grenzen

[p. 45]

XV
De levenswil

Gij braakt... mijn trots? En nu, zie ik met oogen
U, lieve en eenge, waar ik u niet zocht?
Deemoed uw naam en eindloos uw vermogen,
Verborgen grond en zuildragende krocht.

Gij woont in mij? En op ons beiden rijzen
Pijlers en muren door het dak gekroond:
De kathedraal omvleugeld door paleizen
Waar zang door trilt, waarin een koning troont?

Gij glimlacht om mijn beeld? Wat zijn wij samen
Anders dan in 't heelal de donkre spil:
Nooit te overschouwen, nooit gedekt door namen,
De ééne, ónverbrekelijke, Levenswil!