Goden en grenzen

[p. 44]

XIV
De geheele vorm

Zijt ge in de zon, de zee, in bloemen? Allen
Schijnen mij beurtlings u. Geen ding bestaat
Waarin ik niet met woordloos welgevallen
Somtijds een trek herken van uw gelaat.

Slechts niet in mij. Ik enkel weet mij ledig
Van u: een huls waarin geen zaadkern woont.
Ik, die mij enkel Vorm voel, evenredig
Aan heel uw Inhoud, die ge in andren toont

Bij deelen. Help mij, red mij van dat wanen
Met mij geboren of verbreek mijn vorm.
Alles of niets! was jong mijn trotsch vermanen.
Minder dan niets, krimp ik gelijk een worm.