Goden en grenzen(1920)–Albert Verwey– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 41] [p. 41] XI Honger naar een Hongren deed ik naar verstaan en voelen, Hongren naar vergaan in eindloosheid, Hongren naar één doel na duizend doelen, Naar het eene, blijvende Beleid. Hongren deed ik naar mijzelf vergeten, Hongren naar mijzelf voor 't eerst te zijn, Hongren naar het ééne vaste weten In de wankle en wisselvalge schijn. Hongren naar Geluk. Want kleumend, smachtend In mijn leegheid, in mijn arme kou, Kwam ik hopend, hem in de armen jachtend Die mij, eeuwig troostend, warmen zou. Vorige Volgende