Goden en grenzen

[p. 38]

VIII
Het droomrijk

‘Kom in mijn huis!’ Hij had door al zijn ramen
Het landschap om hem als zijn eigen kleed.
En aarde en hemel schenen te verzamen
In blik en woord waar hij zijn groet mee deed.

Toen was er stilte en toen een breed begrijpen
En toen een wandlen als in droomlicht rijk,
Alsof aan boomen vruchten ik zag rijpen
Wier groeigeheim, ontraadseld, schoonheid blijk.

Ik voelde me in die wereld opgenomen
En 't hoorbre kloppen van mijn hart werd luid.
Een werklijk rijk? Een werklijk rijk van droomen,
Dat iedre werklijkheid in zich besluit.