Goden en grenzen

[p. 22]

X

Wie mij als geest wil minnen
Vindt Een, maar vindt mij niet
Als hij met al zijn zinnen
De wereld niet gebiedt.

Mijn eenheid leeft in 't vele.
Ik schenk het; neem en weet:
Schoon ge alles andren deele,
Mij proeft ge in iedre beet.

Ik ben alleen de binder
Die uw gedachten boeit,
Gij de eindloos grage vinder,
Mijn kind, die zoet u moeit.