De figuren van de sarkofaag

[p. 38]

Het raadsel

Het raadsel van het leven, zegt ge, en weifelt
Of gij het woord zult spreken dat ons scheidt.
Er is een duif die koert, een slang die sijfelt,
Er is een weg die naar een einder leidt.

Wij gaan het woud door op dezelfde paden,
Wij roepen de eendre erinneringen op,
Wij zoeken 't doel van onze reis te raden
En smaken 't uitzicht op eenzelfde top,

Maar elk blijft d'andre de onbekende vreemde
Die leefde wat zich d'andre niet onthult,
En het gelaat dat naar het vroegre zweemde
Draagt in zijn raadsel een ondelgbre schuld.