Dagen en daden

[p. 113]

III
Van de dingen

Wat schoon van velerlei gestalten
Zweeft hier mij voor en lokt mij na -
Zooals een kind staat voor de spalten
Van 't hek en slaat de bloemen ga

En voelt in 't park zich heel verzwolgen, -
Zoo heeft mijn oog hier rust noch duur
In al dat wisslend schoon te volgen.
Het warmt mijn hart gelijk een vuur.

En sluit ik de oogen om in droomen
Te zien hoe 't al zoo schoon beweegt -
'k Zie vorm en kleur weer me overkomen
Niet anders dan 't in 't zonlicht pleegt.