Dagen en daden

[p. 112]

II
Van de vreugde

Wij zijn uit de' Algrond opgerezen
Als bloemen door een zon bestraald:
Onprijsbaar blijft en onvolprezen
't Leven dat uit ons ademhaalt.

Als ziekte en ramp ons schoonheid deren
- 't Leven is groot! - wij lijden stil.
Maar droefheid kan geen kracht vermeeren
Die slechts in vreugd verwinnen wil.

En als ons daden bergwaarts stammen
En 't in en om ons stoomt en brandt,
Dan staan geheiligd we in die vlammen
En zeggen: Eén leeft die ons bant.