Dagen en daden

[p. 109]

De gelukkigen

[p. 111]

I
Van het lijden

De blankheid wordt in bloed geboren
Die rein en heerlijk leven zal,
En dingen zijn niet die bekoren
Dan droef, en daarna liefgetal.

De schoonheid die aan 't kruis moest sterven
Ontving op 't eind een roode wond:
Wie zulke wonden wil verwerven
Kust zich aan deze 't hart gezond:

Want met die wond ging hemel open
Waar bloed nooit vloeit en smart nooit woont,
En schoonen gelukzalig loopen
In 't wit licht dat in 't midden troont.