Dagen en daden

[p. 86]

Ernest Dowson
In memoriam

Het dreunende orgel en volle violen,
Stemmen die hel van vele tijden kwamen,
Zwegen, en mij daar 'k stond bekroop een schamen.
Uw zang heeft toen zich tot mij heen gestolen.

Een zoete fluit was 't maar, met hoog verdolen
Van sierlijk - grillig zelfs - gespeel, in samen
Wierook en wijngeur: achter drankhuisramen
Of kerkwalm droomde ik dat uw oogen scholen.

Nu zweegt ge - o droeve zoon van fiere vaders -
En 't brullen van de straat is al 't welluiden:
Na zieke schoonheid zoo ongure daders.

Slaap stil. Uw schoonheid zal wat meer beduiden
Dan 't braggend rijm van muffe volksverzaders,
Als 't Volk dat stierf in u hernieuwd gaat luiden.