Dagen en daden

[p. 35]

Het witte huis

Het witte huis in 't bosch doet zijn kanteelen
Rijzen in 't blauw en opent groote bogen,
Voor open vensters zaten we opgetogen,
In galerijen was de disch met eêlen

Landlijken kost gedekt die we ons bedeelen
In kout en scherts en lang genieten mogen:
Huislijke hoenders komen aangevlogen
Die om ons heen om brok en kruim krakeelen.

't Bosch strekt zich uit: langs effen wandelpaden
Glijden wij blij, naalden en dorre bladen
Vlijen zacht, hoopen zich om onze voeten.

En dichterwoorden die geklonken groeten
Gaan met de vogels vrij om onze hoofden
Die aan dien droom in 't dag-zijn nauw geloofden.