Dagen en daden

[p. 11]

II

In 't eerste licht dat nog door neevlen schijnt
Staan nu de huisjes en de velden helder,
Begin van kleur in 't groen is bloem-vermelder,
't Ver land leit licht van zilvren damp omdeind,

Bruidegelaat door zilvren sluier hel-der
Dan als de dag er koel langshenen lijnt.
o Zon, mijn Bruid, nu gij in neevlen kwijnt
Is bruidlijk 't licht van de aard en droom-ontwelder.

o Zon, mijn Bruid, schrei nu uw schijnsel uit
In damp van tranen waar wij steeds in leven;
De landen liggen blank zonder geluid.

Wanneer zal iedren steel een bloem ontbeven,
Als uit het duin de hooge leeuwrik fluit,
En zonne-wolken stralend antwoord geven...