Dagen en daden

[p. 10]

I

Onder de buiging van den duinweg schuilen
De landen in den vroegen voorjaarsdamp,
Zij liggen in de laagte en langs hun druilen
Heldert de zilvring die de onzichtbre Lamp

Doet filtren rond en boven onze hoofden;

Er is geen grensbre licht- en nevelkamp,
Maar mengling van twee vloeistoffen die ruilen
Hun eigenschappen aan elkaar: geen schamp
Van licht, geen duisters in de diepre kuilen;

't Is of van hemelboom lichtnevels loofden.

Zoo wonen we onder hen, en onze huizen
En onze harten staan in stille huid,
Wel recht, want ook in ons geen stralen kruisen,

- De boom is mild voor wie hunne oogen doofden -

Geen nevels ook, want wij zijn vreê-vervuld;
En stilte is meer dan gloed die luid deed ruischen,
Dan gloed van liefde en damp van zonde en schuld.