Het brandende braambosch

[p. 85]

Om het valkenhof te Nijmegen.

[p. 87]

I.

Mijn droom onvroom ontzonk mij traag -
Nu voel ik dat mijn zomer koelt.
Van 't bladergeel heeft zich vandaag
De grond niet blootgewoeld.

Geboren heeft, verloren heeft
Het woud zijn loof, het park zijn groen -
Ik zoek die mij verkoren heeft
Zooals 't de bruiden doen.

Zooals op stille en wijde zee
Vast aan de naald die schomlend wijst
Het scheepje op golven rees en glêe
Naar waar de Poolberg rijst -

[p. 88]

 

Als in een nacht wen 't niemand ziet

 

De kranen wiggescherp geschaard

 

Nijlwaarts gewend hun richting niet

 

Verandren, noch hun vaart -

 

 

 

Als wolk de zee, als damp de wolk,

 

Als dood het leven, leven dood, -

 

Zoek ik den droom, zoek ik den kolk

 

Die eens zich me opensloot.