Het blank heelal

[p. 116]

Aan 't Venster

Hul me in fluweel en goud: geef mij mijn vedel.
Open het raam: wat blinkt het landschap blauw!
Flonkre in 't kristal de wijn door bladerschauw!
Strijke mijn hand de snaar verheugd en edel!

Ontsluit dat kistje: zegel, munt en cedel
Is 't kunstrijk gearbeid klein gevang te nauw.
Plaats naast ze - omvangensgraag mijn hand trilt flauw -
D' oogholligen, kaakgrijnzenden, dien schedel.

Zijn ronde bol is de aarde in vasten dood.
Hoe vonkt en straalt en stroomt en ruischt zij buiten!
Ik wil die beide in éénen blik omsluiten,
Proeven, o aarde, uw schoon dat bleef en vlood.

Nu is uw kleur, verheldrend, valend; - fluiten
Zoo zoet, zoo teer, als nimmer vogel floot.