Het blank heelal

[p. 114]

Emmausganger

In de gestalte zien wat andren droomen,
Wat voor de meesten vaag verlangen blijft,
Dat was uw voorrecht, Vriend. Een nevel drijft
Dan voor uw oog en 't beeld is weggenomen.

Maar eeuwig zweeft voortaan die vorm u voor:
Gij beeldt hem in uw boek voor laatre geesten,
Gij meet naar hem menschlijke smarten, feesten...
Uw heden leent licht van zijn toekomst-gloor.

Gij weet dat nooit, nooit zielen zijn gescheiden
Die elkaar vonden in hun hoogsten bond:
Hun woord klinkt saam: hun kus 'hoort beider mond,
Hun wensch was: vinden, en hun vondst: verbeiden.

[p. 115]

 

Zij leven saam: zij leven voor de schaar

 

Die altijd vraagt en nimmermeer kan vinden.

 

Zij vindt voortaan in wie elkaar beminden

 

Haar eigen liefde aanschouwlijk, waar en klaar.