Over het tippen
Een van de belangrijkste want dagelijks terugkerende toeristische problemen is de vraag of er getipt moet worden of niet. In Nederland zijn we gewend om bedragen af te ronden, ook al is de service al in de prijs inbegrepen.
In Indonesië kijkt men daar stomverbaasd van op, in principe betaalt iedereen het bedrag van de rekening en geen cent meer. Een extra tip wordt uiteraard dankbaar geaccepteerd, maar de ontvanger weet eigenlijk niet goed wat hij ervan denken moet. Een uitzondering vormen natuurlijk de wat duurdere toeristische hotels, waar het personeel wel wat gewend is en geleerd heeft zijn verbazing te verbergen.
Vraag je in hotels of elders een extra dienst (bijvoorbeeld het op de kamer bezorgen van maaltijden of het kopen van fruit) dan is een vergoeding van 50 à 100 roepia heel normaal, maar voor de normale bezigheden verwacht men niets.
Bij eenvoudige restaurants en warungs langs de weg hoeft de toerist het geven van een fooi niet te proberen, want men begrijpt absoluut niet wat dat is.