‘Zijn dat er veel, denk je?’
‘O, ik kan je er zo een paar noemen. Robin is niet overal even geliefd. En dat geldt ook voor de producer van de Ontbijt-tv. Hij kan Robin nu niks doen, maar als hij de kans krijgt, zal hij het niet laten.’
‘Waarom?’ Ik had het antwoord kunnen bedenken.
‘Die producer heeft een vriendin die ideeën levert en de deskundigen aanzoekt. Tanja de Groot, een stuk hoor. Daar gaat Robin nogal intensief mee om, en dat zit die producer niet erg lekker.’
Voor de zoveelste maal die middag hoorde ik mezelf kreunen. ‘Kortom, we zitten in de tang,’ zei ik.
‘Nou ja, zo'n ramp is het ook weer niet. Het betekent alleen dat we Jaap in dienst moeten houden, ook al zouden we hem er liever uitgooien.’
Hij had makkelijk praten, ik moest met het sekreet werken.
‘Voor Robin is het natuurlijk ook geen lolletje,’ opperde ik. ‘Hij zit er kennelijk hevig mee.’
‘Robin? Die zit nergens hevig mee. Hij zou alleen zijn leven een beetje beter moeten organiseren, en niet van alles slikken en snuiven, en een beetje van de vrouwen afblijven. Het zou een zegen zijn als hij stopte met die ontbijtshow, want het vreet tijd vanwege al die bewondering.’
‘Waarom vraag je hem niet te stoppen met die tv?’
‘Vraag je een vis om op het droge te komen? Dat heeft toch geen zin?’
Ik keek naar hem, terwijl hij driftig wat paperassen opruimde. Hij verraste me telkens weer door een tolerantie die eigenlijk niet paste bij zijn no-nonsensehouding en zijn ambities.
Robin had niet alleen de toekomst van het bedrijf in gevaar gebracht, maar liet het vervolgens ook nog aan ons over, twee onderknuppels, om de grote baas te red-
Auteursrechtelijk beschermd