Met stijgende verbazing
(1980)–Hans Vervoort–
Auteursrechtelijk beschermdHans Vervoort, Met stijgende verbazing. De Arbeiderspers, Amsterdam 1980
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
-
gebruikt exemplaar
bestand aangeleverd door auteur
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Met stijgende verbazing van Hans Vervoort uit 1980.
redactionele ingrepen
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten.
[pagina 1]
Hans Vervoort Met stijgende verbazing
Grote abc nr. 372
Met stijgende verbazing
Amsterdam • Uitgeverij De Arbeiderspers
Copyright © 1980 Hans Vervoort, Amsterdam
Omslag: Ton van Dijk, Van een hoogte
Omslagontwerp: Karina Meister
ISBN 90 2 95 5 1 39 9
[pagina 2]
Tekst achterflap:
Voor Met stijgende verbazing heeft Hans Vervoort inspiratie geput uit zijn werkzaamheden als marktonderzoeker, zijn jeugd in Indië en zijn afkeer van de eindigheid van het leven. Al deze elementen zijn terug te vinden in dit geconcentreerde verhaal, waarin de stijl scherper, de humor wat sarcastischer en de ironie wat sceptischer is geworden. Het is een onvrolijk verhaal, het heeft nogal wat met de roemruchte midlife-crisis te maken en met het aflopen van de jaren zeventig.
De veertigjarige Hans Vervoort behoort tot de schrijvers van het onnadrukkelijke, wat melancholisch-ironische proza waaraan de laconieke invloed van bij voorbeeld het Amsterdamse studentenblad Propria Cures niet ontbreekt.
Vervoort debuteerde in 1971 met de bundel mini-verhalen Kleine stukjes om te lezen. Enkele jaren later verscheen Heen mosselen Morgen Gij waarin verhalen van langer adem waren opgenomen. Hij schreef vervolgens nog enige novellen - Zonder Dollen en Zwarte rijst - die zijn belangrijke verteltalent bevestigen en onderstreepten. Ook het reisversiag Vanonder de koperen ploert en de biografie Sicco Roora van Eijsinga - zijn eigen vijand trokken de aandacht. In 1978 bundelde hij nogmaals in verbeterde en vermeerderde versie zijn verhalen onder de titel Oud Zeer.
*Zoiets kan je toch blijven lezen?
- Gerrit Komrij in Vrij Nederland
* Wie zijn verhalen kent, weet dat hij een onmiskenbaar eigen
[pagina 3]
stijl heeft, sober en exact, melancholiek en laconiek. - Aad Nuis in Haagse Post
* Vervoort schrijft realistisch proza, overigens van een heel verfijnde en zuinige soort, met veel speelsheid en lichte ironie. - Kees Fens in de Volkskrant