dan ook met genoegen melden dat - na toevoeging van enige stoffen en verhitting boven een vlammetje - de hele handel tegen het plafond vloog en vervolgens weer op de betrokken assistent terecht kwam. Zo straft het kwaad zichzelf, daar kun je zonder meer op rekenen.
Op dit éne punt na was de keuring zéér aandachtig en precies. In die groep van mij zaten natuurlijk ook een paar jongens die niet helemaal goed waren: een beetje dom of een beetje labiel of een beetje ongezond. En ze werden inderdaad prompt afgekeurd.
Ik ben eigenlijk nooit helemaal over de onrechtvaardigheid daarvan heengekomen, alhoewel de jongens het zèlf meestal goed opvingen: ze lachten wat en de meesten deden alsof ze er blij me waren. Sommigen pretendeerden zelfs dat ze van meet af aan geprobeerd hadden om afgekeurd te worden en misschien geloofden ze dat zelf ook wel.
Maar al met al was het een trieste situatie: aan zo'n jongen wordt toch maar even verteld dat hij geen volwaardig lid van de maatschappij is, dat hij niet geschikt geacht wordt om zijn vrijheid te verdedigen. Wat moet er in het gemoed van zo'n 19-jarige knul omgaan als hij het bericht van zijn afkeuring verneemt? Wat moet hij tegen zijn ouders zeggen? En zijn meisje? En zijn baas? Enige nazorg wordt er aan de afgekeurden niet besteed, ze moeten maar zien hoe ze verder leven met de wetenschap een kneusje te zijn.
Volgens mij brengen die afkeuringen een groot gevaar voor een blijvende ontreddering van de persoonlijkheid met zich mee (ik weet wel, men kan herkeuring aanvragen, maar wie keert de wang voor een tweede klap?).
Ik aarzel dan ook niet om te zeggen dat er volgens mij een duidelijk element van fascisme zit in de selectie-procedure die voor het leger geldt: alleen de ‘betere soort’ mag het vaderland verdedigen, er is dus beslist sprake van de verheerlijking van een elite-mens en een degradatie van de afgekeurden tot 2e-rangs-burgers.
Men maakt mij niet wijs dat er absoluut geen plaats te vinden zou zijn voor de labielen, dommen en minder-validen. Neem nu iemand zonder benen, zou die niet uiterst geschikt zijn om plaats te nemen in een tank (waar toch altijd al ruimtegebrek is)? En als dat niet zonder meer kan, mààk dan speciale invaliden-tanks, zou ik zeggen.
Neem spastici. Zouden daar niet uitstekende marconisten en drummers van gemaakt kunnen worden? Er zijn tal van dit soort mogelijkheden te bedenken, en daarvoor kunnen de labiele intellectuelen gebruikt worden die nu bij bosjes afgekeurd worden.
Waar is de politieke partij die dit probleem eens aan de orde stelt?
Auteursrechtelijk beschermd