Tegen het einde van de derde speelperiode ging Ajax het wat kalmer aan doen en het kon zich dat met deze riante voorsprong permitteren. Toen de scheidsrechter het rustsignaal floot, was het nog steeds 3-0 Terwijl de menigte zich te goed deed aan voedsels en drank, richtten de camera's zich op het kogelronde, zwetende hoofd van mode-auteur Hellinga. In de ere-loge stond een jonge vrouw op om zich naar de kleedkamer te begeven. Mevrouw Elsa Cruijff, ze droeg de naam nog steeds een beetje onwennig. Zoals altijd in de pauze van een wedstrijd gingen haar gedachten terug naar de eerste keer dat zij hem had gezien. Als dochter van de beroemde Van Es had zij als kind al dagelijks op de tribune van het stadion gezeten om naar haar trainende vader te kijken. Later, toen hij verzorger van het veld geworden was, bleef het stadion haar tweede thuis en ze bleef de mascotte van het elftal. Ze kon de geur van de kleedkamers niet meer missen en de spelers van hun kant voelden zich onzeker als hun frêle blonde mascotte eens een wedstrijd moest overslaan.
Toen op een dag de tengere bleke jongen met het smalle droefgeestige gezicht de kleedkamer inkwam, voelde Elsa met het onfeilbare instinct van de vrouw, dat zij haar levenspartner had gevonden. Niemand zal ooit weten hoeveel Elsa heeft bijgedragen aan de snelle ontplooiing van het jonge talentvolle raspaard Cruijff, maar het staat vast dat zij sinds die eerste dag niet van zijn zijde is geweken. Ze ging dagelijks met hem naar de training, bestuurde de auto als hij - nerveus bijtend op zijn vingers - naar een wedstrijd moest en in de pauze ging zij bij de ingang naar de kleedkamer staan om hem aan te moedigen, als het elftal weer naar buiten kwam.
Zo ving de camera haar, toen de Ajax-spelers het veld weer betraden. Cruijff ging naar de omheining en raakte de hand van zijn vrouw aan. Dat het de laatste keer zou zijn, wist toen nog niemand.
Het drama kwam in de laatste minuut van de zesde speelperiode.
Al die tijd had Ajax de tegenstander laten komen en de trage, weinig fantasierijke combinaties van de NEC-voorhoede zonder moeite ontrafeld. Behoefte aan een doelpunt was er niet; de Ajax-voorhoede speelde op balbezit en vertraagde het spel zoveel mogelijk.
Aan het slot echter bereikte Vasovic met een verre diepte-pass de vrijstaande Cruijff, die deze kans niet voorbij kon laten gaan. Er volgde een solo, die hem voorbij twee, drie verdedigers bracht. De uitgelopen De Bree stortte zich op de voeten van Cruijff, maar de bal schoof onder hem door en huppelde langzaam het doel in.
Te midden van het gejuich van de menigte floot de scheidsrechter af. De spelers begonnen het veld te verlaten en ook het publiek baande zich al een weg naar de uitgang, toen men zich plotseling realiseerde dat er iets niet in orde was. Cruijff was blijven liggen en keeper De Bree stond over hem heen gebogen, terwijl hij met zijn arm wenkende gebaren maakte in de richting van de Ajax-spelersbank. De verzorger kwam aanrennen en ook de trainer liep het veld op. Er viel een stilte op de tribunes. In haar loge stond Elsa overeind, haar hand voor de
Auteursrechtelijk beschermd