Een nieuw liedt-boekje genaemt het dubbelt papiere ploegje
(ca. 1730)–Reynier Verton–
AuteursrechtvrijStemme: van den 68. Psalm. Staet op Heer toont u onversaegt.1. STaet op mijn ziel ontwaekt ontwaekt,
Maekt u bereid den dag genaekt,
Wilt God met lofsank prijsen,
Die voor u dees voorleden nacht,
Soo trouwlijk heeft gehouden wagt:
| |
[pagina 55]
| |
Wilt hem doch eer bewijsen,
Hy is een schepper van het licht,
Die alle dingen heeft gestigt,
En onderhoudt noch heden,
Die dach en nacht houd in haer perk,
Tot welstand van des menschen werk,
Die woonen hier beneden.
2. O Heer hoe wel hebt gy gedaen,
Als wy u goedheid schouwen aen:
Wie staat'er niet verwondert,
Hoe wel kond gy ons dese nacht,
Die wy met rust hebben doorbragt,
Hebben gantsch afgesondert,
Het zy door waters noot, of brand,
Of door verwoesting van ons land:
Wie kan u hand ontvluchten
Als gy in u oordeel treed?
Doet gy meer als den mensche weet,
En laet het aerdrijk sugten.
3. Doch soo en is ons niet geschiet,
Na onse werken doet gy niet,
U goedheid blijft bestendig,
U hand die ondensteunt ons seer,
En gy verquikt ons meer en meer,
Door uwe hulp inwendig:
Gy had u zorge vast gesteld,
Om onsen leger voor 't geweld,
Dat ons met vrees doet schromen,
Den Satan en sijn helsche macht,
Die ons na lijf en ziele tracht,
Sijn wy aldus ontkomen.
4. Geeft ons ook Heer d' aenstaende dag
Dat yder van ons treden mag,
In 't werk van sijnder handen,
Op dat alsoo door u beleid:
| |
[pagina 56]
| |
Ons werde spijs en drank bereid,
Te water en te lande:
Laet ons met vleid ons ambacht doen,
Op dat wy als w' ons daer toe spoen,
Niet luy maer yverig schijnen,
Den landman daer gy hem toe riep,
Den Zeeman op het woeste diep,
En yder voort in 't zijne.
5. Doch boven al maekt ons bereid,
O Sonne der gerechtigheid,
Om in u licht te treden,
Om in u woord en reine wet,
Die suiver is en onbesmet,
Ons tijd wel te besteden:
Geeft ons bequaemheid van nu voort,
Om u met lofsank soo 't behoort,
Te prijsen en te loven,
Voor al de weldaet en het goed
Dat gy aen ons in overvloed,
Soo milde send van boven,
6. Terwijl het licht des werelds schijnt,
En dat de duisternis verdwijnt,
Soo laet ons overwegen
Hoe onsen Borg' het ware Lam,
Voor ons hier in de wereld quam,
En ons aenbracht den segen:
En heeft de duisternis verligt,
En soo de wereld opgericht,
Die scheen te zijn vervallen,
Door liefde die hy tot ons droeg,
Nam hy ons last die op ons woeg,
Tot welstand van ons allen.
7. O Heer wat tong is nu bereid,
Om u hoogweerde Majesteit,
Te loven en te prijsen
| |
[pagina 57]
| |
Voor soo veel weldaen so veel goed
Dat even als een stroom of vloed
Komt uit u volheid rijsen:
U wonders die zijn over al,
En gy bestierd het aerdsche dal,
Als van den aenbeginne
Geeft ons te samen maer een hert,
Dat noyt van u getrokken werd
Maer u mag recht beminne.
|
|