Een nieuw liedt-boekje genaemt het dubbelt papiere ploegje
(ca. 1730)–Reynier Verton–
AuteursrechtvrijStem: van den 107. Ps. Wilt God lof en eer geven.1. WEl aen gy die de schatten
Des werelds hier begeert
Die u gemoed bevatten
Laet dit u zijn geleerd:
Wat Christus heeft geseid
Dat gy u soud erbarmen
En u mildadigheid,
Betoonen aen den armen.
2. En stopt noyt uwe ooren
Wanneerje haer verdriet
En droefheid aen moet hooren:
Veracht haer kermen niet:
Maer merkt ten lesten aen
Als trouwe Gods dienaren,
Wat aen ons is gedaen,
In angst en groot beswaren.
3. Wy lagen gantsch ten gronde
En waren arm en naekt,
Geworden door de sonde:
Maer wierden vry gemaekt,
Door Christus die hem steld
| |
[pagina 58]
| |
In onse plaetse borge,
En als een sterke held,
Droeg voor ons trouwe sorge.
4. Soud gy dan nu verachten,
Wanneerje rechtevoort
Der droeven armen klachten
Ontrent u deuren hoord?
Voorwaer een steenen hert
Behoord hem te bewegen
Als wy haer sien in smert,
Of droefheid ooit verlegen.
5. Hebt gy van God den Heere
Veel segen en voorspoed,
Soo let op sijne leere
Hoe gy u dragen moet:
En of je dan ook niet
Moet helpen uit beswaren,
Die gy ontrent u ziet,
Als arme Martelaren.
6. Sy die voldoen in desen
Haer rechte liefdens pligt
Sullen hier namaels wesen
Door Christum vast gesticht:
Die 't soo sal nemen aen,
't Geen wy aldus besteden
Vervolgens sijn vermaen,
Als of wy 't aen hem deden.
7. Maer hoe word dit vergeten,
Ontrent de Christenheid
Die weinig daer van weten
Of schoon den armen schreyt:
Vol jammer en verdriet,
Haer herten zyn als steenen
Dat waerlijk als men siet,
Een menschlijk hert doet weenen.
| |
[pagina 59]
| |
8. 't Schijnt of ze 't niet bemerken
Wat Christus ons gebiet
Die onse liefdens werken,
Ten nauwsten overziet,
Haer hoogmoet en geseg,
Haer schatten niet om tellen:
Die banen haer den weg,
Na 't eeuwig vier der hellen.
9. Soud gy een Christen hieten,
En wout gy dok hier naer
Het eeuwig heil genieten,
Soo weet ook datje daer
God eere mee bewijst:
Dat gy alhier beneden
Den armen laaft en spijst,
En dekt zijn naekte leden.
10. Doch weet noch boven allen,
Indiender imand schenkt,
En dat hy by gevallen,
Den armen mee gedenkt:
Dat gy het niet en soud
Hebben oprecht geschonken,
Indien je daer me woud,
Gaen voor de wereld pronken.
11. Gy konde alsoo niet maken
Dat Godt u werken loond,
Indienje dese saken,
Slechts voor de menschen toond:
En dat nochtans u hert,
Mildadig is met schromen,
Gelooft het vry ten werd
By God niet aengenomen.
12. Of woud gy slechs in desen
Godt dienen in den schijn,
Op dat gy soud gepresen,
| |
[pagina 60]
| |
Van andere menschen zijn:
Voorwaer hy siet het aen,
En kend ons hert en sinnen,
Ja weet hoe 't werd gedaen:
Al eer dat wy 't beginnen.
13. Weest dan alsoo mildadig
Ontrend den armen nu,
Dat God ook recht genadig
Mag wesen over u,
Laet noyt het geen je doet
Voor andre menschen blijke,
't Word u genoeg vergoed,
In 't eeuwig Koningrijke.
|
|