Een nieuw liedt-boekje genaemt het dubbelt papiere ploegje
(ca. 1730)–Reynier Verton–
AuteursrechtvrijStemme: O Kers-nacht schoonder dan de dagen1. LAetstmael ging ik my vermeiden,
Door de groene klaver weyden:
In het aengename wout,
Daer ik sag veel soete dingen,
My aen alle kant omringen.
Van Gods werken menigfout.
2. Waer ik sloeg mijn oogen neder,
't Zy na boven gints of weder,
'k Vond'er over al planteijd,
Godes wonder hoog van waerden,
Die hy toont hier op aerden,
Uit sijn Troon en Majessteit.
3. 't Land bedekt met jeugdig Koren,
Dat noch onlangs van te voren:
Scheen als van d vorst vergaen,
Deed hem selven nu ontluyken,
| |
[pagina 39]
| |
Met veel roosjes op de struiken:
Die ik sag seer aerdig staen.
4. De Leeuwerikjes op de Akkers,
Songen met haer mede makkers,
Een nieuw deuntje uit de borst:
Gingen soo den lof vermeere,
Van haer Schepper en haer Heere,
's Hemels hoogen Opper-Vorst.
5. 't Nachtegaeltje niet vergeten,
Song ook terwijl 't was gezeten,
Op de takjes hier en daer:
Waer uit dat ik kon bemerken,
Hoe het Godes hooge werken
Roemde in het openbaer.
6. In de weiden sag ik loopen,
Beesjes die aldaer met hoopen,
Asen in het jeugdig groen;
Waer van dat ons werd gegeven,
Noodig voedsel om te leven,
't Geen de mensch al heeft van doen.
7. Noch zo was 't dat ik aenschoude,
Hoe aldaer den Huisman boude,
Met sijn Peerden in de Ploeg:
Om sijn rauwe land te braken,
En daer door bequaem te maken:
Dat het vrugten voor hem droeg.
8. Boven dien sag ik de landen,
Opgepronkt menigerhanden,
Met veel vruchten schoon en goed:
Die het aerdrijk overkleeden
Door des Heeren wonderheden,
Waer me hy ons mildlijk voed.
9. Maer wat zijn wy hier in schuldig
Aen Gods goedheid menigvuldig
Als men dit seer wel aenschouwt:
| |
[pagina 40]
| |
Dat hy ons dus komt verblijden,
Door de aengename tijden,
Tot des menschen onderhoud.
10. Sijn wy niet geheel met reden,
Als de zwijnen hier beneden,
Die nooit op ten Hemelvaert,
Zien op hem, die alle dingen,
Komt soo milde tot ons bringen.
Door sijn goedertieren aerd.
11. Och! of wy ook dankbaer waren,
Dat wy konden openbaren,
Vruchten recht voor hem bequaem:
Maer in tegendeel wy stellen,
Ons bedorve koers ter hellen,
Vol onkuisheid al te saem.
12. In de plaets van God te loven,
En te senden op na boven,
Rechte prijs en dankbaerheid:
Toonen wy ons daer en tegen,
Tot den Heere niet genegen,
Die ons door zijn gunste leid.
13. Wat is doch ons roem op aerden,
Als men ziet hoe hoog van waerden,
Dat des Heeren werken fijn:
Hy bekroont het land met Koren,
En hy doet veel stemmen hooren,
Tot sijn eere grof en fijn.
14. Komt, o mensch wilt ook ontspringen
Wilt den Heer een nieuw Lied zingen,
Toont u selven dog ontwaekt!
Klimt met uwen Geest na boven,
Wilt den God des Hemels loven,
Die het alles heeft gemaekt.
|
|