Logo DBNL
Een Christelicke waerschouwinge (1577)

Een Christelicke waerschouwinge

(1577)–Albert Verspeck–rechtenstatus Auteursrechtvrij

voor alle menschen, hoe sy der werelt, de sonden, de lust des vleeschs, sullen schouwen ende mijden, wat den loon der sonden sy, en hoe sy haer moeten met Israel wt dat blinde, verkeerde Egipten, leyden laten...


Vorige Volgende

Op dat wy lieue vrienden

OP dat wy lieue vrienden, broeders en susters, in desen onsen aengeuangen dienst des Heeren, met een opgeheuen hooft, met een vrymoedighe conscientie, met een brandende liefde, met een yuerich ghemoet souden als mannen inden gelooue voortgaen, wy die nv door des Heeren genade met l Israel wt Egipten van dat ghewelt Pharoos verlost, ende door dat roode Meyr inde woestijne in dat lant daer honich ende melck vloeyt, geleyt zijn, etc. Verstaet toch lieue broeders, wy allen hebben met Israel in Egipten, dat is, wy hebben alle nv in dese leste ende periculose dagen in de blinde ende boose werelt ghedwaelt, ende den Pharo den Duyvel tot een heer ende Coninck gehadt, op onse schouderen met tichelsteenen geladen, dat is met vele sware packen der sonden beladen zijnde, den Duyvel gehoorsaem geweest, ende naer synen wille van die een sonde in dander getreden, want wy zijnen knechten ende dienaren waren, maer als nv verlost vanden Satan gheleyt door dat roode Meyr, dat is m bevrijt door dat roode bloet des lammekens Christum Jesum, gebracht inde woestijne, dat is inden voorhof des Tempels, oft in die n gheestelicke hutte Mosi oft in het Paradijs Godts, daer honich ende melck vloeyt, ende heerlicke vruchten wassen, dat is daer wort v dat onuerualste melck gheschoncken, dat woort des leuens ghepredickt, het welcke o soeter is als honich, daer worden v de heerlicke vruchten voorgestelt, gepredict ende geleert, dat eewich leuen met Christo ende synen Engelen te beernen, etc. Israel waren een menichte van 600000, wt Egipten gecomen inde woestijne om het heerlicke lant van beloften in te nemen, maer sy p murmureerden tegen den Heer, ende sy hadden schrick ende vaer, want sy vreesden het volck van dien lande, die waren als ruesen, waer by sylieden maer en waren te gelijcken als sprinchanen, oock moesten sy ouer hooge bergen, ende geweldige steden in nemen eer sy mochten in het beloefde landt comen, dan sy en vertrouden den Heer niet, ende wilden veel lieuer naer Egipten keeren, dan inde woestijne in ongemac te leuen, hierom mannen, broe

ders was de Heere toornich ouer Israels also datter vande gheheele menichte maer twee namelick, Josue ende Calep in het beloefde lant en quamen, maer de ander vergingen inde woestijne.

 

LIeue broeders ende susters dit voorschreuen is ons een q Figuere ende voorbeelt totten eewigen leuen, nv en zijn wy toch niet voorder dan in de woestijne, en laet ons nv niet r murmureren, maer met Josue ende Calep vrymoedich op den God onser vaderen vertrouwen s nopen ende stueuen, niet t omme sien, niet traech worden, niet weder naer + Egipten oft die blinde werelt te keeren, niet twijfelen, niet wanhopen, niet trueren, op dat wy met Israel in die woestijne vanden Heere niet ghestraft en werden, al ist dat dat cruys, lijden, veruolch, schelden, roepen, lasteren, benautheden, winden ende stormen, Jae die baren der zee bruysschen, ende die goluen deen ouer den anderen smijten, al zijnder groote mannen als Ruesen, al zijn die vyanden veel, Jae al zijnder hooge berghen, Steden ende Sloten in te nemen, al rasen de poorten der Hellen, so vermogen wy nochtans al te a ouerwinnen door dien die ons sterckheyt geeft Christum Jesum.

 

O lieue vrienden, broeders ende susters, ghy die als + vreemdelinghen ende Pelgrims op der aerden wandelt, c rustet v totten Crijch, want der werelt, hel, duyvel, doot ende die poorten der hellen staen op teghen Christum ende zijnen gesalfden, tegen alle die gene die metten bloede des lams gewasschen, gesuyuert, ghereynicht ende besprengt zijn, nv moet die bruyt des Lams die d bevrucht is baren, voor dat aensicht des Draecx, in pijn, angst ende weedom, nv moeten die geloouige door dat cruys beproeft, ende door e tvyer ondersocht worden, nv schiet de oude slanghe den Satan zijn vierige f pijlen door zijne ledematen, met dooden, moorden, worghen, branden, sweert, water ende vyer, heft op uwe hoofden, O ghy ledekens Christi, siet op uwen g Hooftman ende voorgangher, den hertoghe

des geloofs, volcht h zijn voetstappen, tredet op sijne wegen, wilt met i gewelt door die enghe poorte indringen, neemt toch ghewilligh dat kcruyce Christi op uwe schouderen, ende draghet daar buyten den leger op den berch, ende wilt also zijne versmaetheyt draghen, ghelijck vanden beginne dat onschuldige lammeken in zijne litmaten veruolcht, veriaecht ende zijn Cruyce ghedraghen heeft.

 

SIet vrinden om dat heden ten dage wy ons vander werelt met hare werken apsenteren l den Heere van herten soecken, te dienen, te vreesen ende te beminnen, daerom haet ons der werelt ende staet ons naer het leuen, mAbel een knecht des alderhoghsten Gods, een dienaer des Heeren om dat sijnen offer ende werc op ten Hemel clom, ende voor God verscheen voor den Heere aenghenaem goet ende recht was ende Caims offer onrecht ende quaet, soo wert Caim tornich op sijnen broeder Abel ende sloech hem doot op den velde, ende verghiet dat onnoosel bloet, siet ende let op nAbraham een vader aller ghelouigen, heeft hy niet moeten zijn vrienden en magen, zijn lant verlaten ende hier en daer gaen doolen in velden, op berghen, in hutten ende tentten wonen, den vromen oLoth in Sodoma quelden sy niet de Rechtueerdighe Ziele van dage te dage, hoe wert den vromen pIacop een kint Godts van zijn broeder Esau ghehaet, staet hem naer het leuen, wilt hem verwurgen ende dooden, moest Iacop niet vlieden voor Esau tot in Haran, hoe heeft den vromen Iacop den gheheelen nacht qghewurstelt men den Enghel des Heeren, tot dat den dagheraet quam, en heeft hy niet met Godt ende menschen ghecampt: siet mijn broeders ende susters, soo moeten wy oock strijden met dat vyer der droeffenisse beproeft zijn, tot dat den dagheraet coemt, dat is, tot dat dat eewighe leuen ons geschoncken wort, ende dat licht des leeuens ons verlichtet, ende dat wy die Segheninghe ontfanghen hier naermaels, siet den vromen rIoseph, wert hy niet van zijn broeders ghehaet, sochten

sy niet zijn bloet te vergieten, worpense hem niet in eenen diepen kuyl, vercochten zy hem niet tot een slave aen de Isamaeliten, en Pharao doet hy niet salle eerstgheboren knechtkens in Egypten dooden, om de Israeliten wt te roeyen, die onghehoorsame Israeliten twilden zy niet Iosue ende Calep steenighen, om dat sy haer tot vrymoedicheyt vermaenden, om dlant van Beloften in te nemen, wat sal ick v vrienden meer verhalen, uAchimelech ende vijfentachtich, Priesters des Heeren, en dede Saul haer bloet niet vergieten, siet den vromen aSacharias, om dat hy sonder ophouden den Afgodendienst strafte, hebben si hem niet totter door gesteenicht. Ende den Coninck Dauidt een man naer Gods herte moeste hy niet bvluchten voor Saul hier ende daer in speloncken ende holen verbergen, ende cAbsolon zijn soone stont hi Dauidt niet nae het leuen. Merckt de man Gods als hy te Bethel propheteerden teghen dde altaren Ieroboams hoe dat den Coninc naar hem greep, maer de Heere schicktet also dat zijn hant verdorde, ende en costese niet weder nae hem trecken. eNahas den Amoniter eer hy vrede wilde maken met den Israheliten, wilde hy niet ten eersten alle haer rechte ooghen wtsteken. Ende dat wijf Iesabel moesten sy niet voor haer vluchten alle die haer knien fvoor Baal niet en wilden buyghen, en stont sy den Propheet gElia niet na het leuen h. Naboth den Israeliter en dede sy hem niet doden om zijnen wijnberch. Den Propheet iMichea wert hy niet gheslaghen ende in eenen kercker ghesloten. En kwilde men Ieremias niet doden ende werdt in eenen modderkuyl gheworpen. En moeste Vrias niet vluchten ende noch met ten lsweerde gedoot werden. Dese al hebben vrymoedich, vroom ende godsalighlicken ghestreden ende ouerwonnen, si en hebben sweert, water, vier, Coninck, Prinsch, ofte Vorst ghevreest.

 

Hoe wert den Propheet mAmos voor den Coninck beschuldicht als een oproermaker, om dat hy die straffe der sonden prophiteerden. Siet nSidrach, Mesach, en Abertnego sy en hebben

Nebucadnesar den Coninc niet gheureest, noch zijn beelt niet willen aenbidden, werden sy niet in den vierighen ouen gheworpen, daer hebben si den Heer met lofsanck ghepresen, ende zijnen groten naem ghelooft. Den Propheet oDaniel om dat hy tot den God onser vaderen met geboghen knien zijn ghebet wtstorte, wert hy niet inden kuyl der Leeuwen gheworpen. En pAchoor wert hy niet handen en voeten aen eenen boom ghebonden. Stontmen qTobias niet naer zijn leuen, om dat hy die doden begroef. Siet en aenschout den vromen rEeliasaer. Merckt op die smoeder ende haer seuen sonen die als ruesen inden gheloue volstandich by die waerheyt zijn ghebleuen, handen ende voeten afghehouwen die huyt vanden hoofde gesneden, ende het gheheel lichaem in een panne gebraden. Dat zijn heylighe Martelaren Gods, vrome kampers ende knechten des Heren. Hoe wert die vrome tSusanna beschuldicht ende valschelic beloghen. Hoe wert den verduldighen uIob van zijn vrienden bespot ende ghelastert. Hoe heeft den tieran Antiochius ghesocht die Ioden ate doden, met Kemelen te laten verslinden. Hoe heeft Herodes in Bethlehem die onnosele bkinderkens doen mertelen ende dooden, datmen een ghescrey van claghen, huylen ende weenen opt gheberchte ghehoort heeft, hoe gheringhe wert die sentbode des Heeren c Iohannes, van Herodes in den kercker zijn hooft af geslaghen, Ia mijn vrienden hoe hebben sy Christum Iesum onsen Salichmaker den sone Gods, dat onschuldige dlammeken naer zijn leuen gestaen, versmaet, veracht, bespot eghelastert, bespogen als een ketter, verleyder, wijnsuyper, ende duyuels mensche gescholden, also dat den Propheet van Christo seyt: Ie ben een fwurm ende gheen mensche, een spot der lieden, ende een verachtinghe des volcx, allen die my sien spotten mijns, sperren den mont op, ende schudden den cop, hy wert gheslaghen, ghegheesselt, met een doornen crone ghecroont, ende ten lesten buyten die stadt Ierusalem tusschen twee moordenaers aen die ggalghe des Cruys ghehangen, zijn handen ende voeten hebben sy doorboort, met gal ende

edick ghelaeft, zijn zijde met een lancie gheopent, so dat daer water ende bloet wt ran, om zijn cleederen hebben sy dat loth gheworpen, ende sommighe voorby hem gaende spottende met hem ende seyden: Helpt nv v seluen, ende daelt af vanden Cruyce. Mer bouen al dit lijden heeft Iesus zijn ooghen opgheheuen ende gheseyt hVader vergheuet haer, want sy en weten niet wat sy doen. O mijne vrienden broeders ende susters. O ghy idochters Ierusalems gaet nv v seluen te buyten, ende siet dijnen Coninc Salomon, hoe ootmoedich hy als eenen Lam, dat zijnen mont niet op en dede ter slachbancken gheleyt is. Siet den vromen kStephanus een man vol des heyligen gheestes, en is hy niet met steenen ter doot ghebracht. Ende lIacobus wert hy niet metten sweerde wech ghenomen. En moeste mPetrus niet met sware ketenen inden kercker gebonden zijn. Paulus wert veruolcht, ghegeesselt nghesleypt, ende met een mande ouer de mueren ghelaten. Hoe veel zijnder noch ten tijde Neronij so door sweert, water, en vier, beproeft, ghepijnicht, ende door martelisatie wech ghenomen, Ia lieue Christenen sint Neronij tot op den dach van heden, is dat Cruyce met oueruloet ouer vele mannen ende vrouwen, ghesellen, ende maechden gecomen, die alle met druc lijden, benautheyt, trueren, claeghen, ende weenen, door dese oenghe poorte zijn totten eewigen leuen inghedronghen.

 

O Lieue vrienden broeders ende susters, siet nv op uwe pvoorganghers die ouer vele iaren dese enghen padt hebben moeten betreden, ende Christus selue en moeste hi niet qlijden ende also in zijn heerlicheyt gaen. Nv lieue vrienden als ghetrouwe discipelen Christi, neemt op v rschouderen dat Cruyce, nv zijn die daghen der sbeproeuinghe, nv moet den tenghen wech betreden met trueren, met droefheyt ende met tranen besaeyt worden, nv moet ghy ulijden ende smerte, commer ende benautheyt onderworpen zijn, nv sal v der aweerelt haten, bgoeden berouwen, ende sult wt haere steden ghestoten worden, nv

moet ghy gaen bdolen met Abraham op den velde in hutten ende tenten woonen, nv moet ghy geuanghen cgekerckert geboeyt gegeselt gepijnicht voor Coninghen ende Princen gheleyt worden, nv sult ghy dhuylen ende wenen maer die werelt sal haer verblijden, nv lijt dat erijcke der hemelen ghewelt, nv is die poorte enghe ende smal, nv moet men thien daeghen ftribulatie lijden, nv zijn wy eenen gvloeck der werelt de menschen ende den Enghelen, nv worden wy als hslach schapen ter boot gheleyt, nv zijn wi eenen ispot onse vrienden ende nabueren, nv zijn de Heydenen in dat erfdeel des heren ghetreden, nv wert dat bloet der heylichen als eenen waterstroom rontom Ierusalem verghoten, nv wordt dat kfijn Gout met voeten ghetreden ende die stenen des heylichdoms liggen op alle straten verstroyt etc.

 

O Alle ghy lburghers Ierusalems, o ghy mop der poorten, wandelt op de mueren nbereydet v totten crijch, neempt dijn rust weer inde handt, doet aen dat harnas des alderhoochsten Gods, want die vianden zin veel, Sion wort aen allen kanten besprongen ende Ierusalem belegert, daerom oO ghy crijgherinne wapent v wapent v want men sal v beleggen, o ghy wachters Ierusalems wort niet moede pblaest de trompetten nacht ende dach auont ende morghen, laet die basuyne haer geluyt gheven, want die oude qslange die roode draeck, dat dier met seuen hoofden ende thien hoornen, die hoer van Babel die daer droncken is vanden bloede der heyligen, ende dat beest met twee hoornen het Lam ghelijck, ende alle die by der eerden wonen die dat teecken in hare rechte hand ende in haer voorhooft van dat beest hebben ontfanghen, die hebben tsamen een verbont ende rraetslach ghemaeckt. Ierusalem te verdistrueren vernielen ende wt te roeyen, daerom en svreest niet ghy krijghers van dese heylighe stadt Gods, stelt v vromelijcken te were, timmert stercke mueren, maeckt vaste bolwercken wijckt niet tkeert niet te rugghe, volcht uwen Hooftman u

Christum, sijt als aschaepkens onder de woluen houdet v op den engen pat, wort niet flaeu, want noch eenen strijt moet ghy kampen, de handen moeten gheboeyt, de tonghe gehvijst, den mont ghesloten, ende stommeloos als een lam te viere gheleyt worden, aen den staeck gestelt, met ketenen gebonden, leuendich verbrant, dat het vlees aen de posten hangen blijft. O lieue vrinden broeders ende susters desen wech is bsmal eng ende nau, maer en cvreest niet hebt eenen ghoeden moet, lijdt verduldicht desen toecomenden strijdt want wy moeten drouwe ende herde weghen ghaen, als dan sult ghy den Satan op zijn schouderen climmen ende als asschen onder v voeten vertreden, dan sult ghy rusten met alle heylighen Gods die haere clederen hebben nat ghemaeckt emetten bloede des lams, onder den foutaer Christi ende witte clederen aendoen, ende verwachten also uwen bruydegom tot dat hy verschijne in die wolcken. Amen.

 

O Lieue vrinden broders ende susters wordt niet moede, en sijt nietgtruerich, siet niet om, keert niet te rugge laet v niet bewegen hvreest niet dye het lichaem doden, verschrickt v niet voor die oude slange den roden draeck, beeft niet voordat dier met seuen hoofden, veruaert v niet voor dat beest met twee hoornen, ontset u niet voor allen die ghene die dat iteecken vander beeste hebben ontfanghen, want Christus uwen hooftman heeftet al k1ouerwonnen, die poorten der hellen ghebroken, ende het gheweldt des Satans ter neder ghesmeten, also dat ghy moecht spreken met den propheet die Here is mijn lsterckte mijn hulpe mijn bolwerck ick vreese niet al waert oock dat dye aerde in viele en dye berghen int midden der zee voeren, God is mijn mlicht mijn salicheyt voor wien soude ic vresen die Here is mijns leuens cracht voor wien soude my grouwelen, O lieue vrinden spreeckt metten prophete nick en vrese niet voor veel duysenden die haer om my legheren, ende wederom wie den Here vreest en derf hem o nerghens voor verschricken noch ontsetten, spreeckt

met den propheet God is mijn pheyl ic ben seker ende en ontsie my niet, want die Here is mijn sterckte ende mijnen salm, ick sal met vruechden water scheppen wt die Fonteyne mijns Salichmakers, hoort toch O ghy kinderen des alderhoochsten Gods, wat die Here seyt, ick ben die qHere uwen God die dijne rechte hant sterckt die tot dy spreekt, en versaecht v niet ick help v, daerom sijt niet veruaert. O ghy wurmken Iacobs ghy arme hoopken Ysraels ick help v spreekt de Heere dijn verlosser, ende wederom seyt den Heer rkeert v tot my O ghy mijn volck die mijne wet in dijne herte draecht, en versaecht v niet als v die lieden versmaden, en sijt niet veruaert als sy v lasteren want sy sullen al verouden als een cleet ende dye motten sullense eten. Item sick ben uwe trooster hoe compt dat ghy v voor menschen veruaert die toch sterffelijck zijn, ende der menschen kinderen die als hoy vergaen. Ende wederom, tEn vreest v niet mijn volck ghelijk als sy doen, maer heylicht den Heere Sabaoth in uwer herten, dien laet u een vreese ende verschrickinghe zijn. Item ick ben de Heere die uIacob ende Israhel ghemaeckt heeft, ende hebbe dy met dijnen name gheroepen, ghy zijt mijn, want als ghy doort water gaet, soo sal ick by v zijn dat v die stromen niet en verslinden, ende als ghy doort vyer gaet, so en sult ghy v niet verbarnen, noch die vlamme en sal v niet versticken, want ick die Heere uwen God, die stercke in Israel ben. Daerom mijn broeders laet v niet beweghen, en veest niet, ick ben met v, spreeckt die Here, aen wijckt niet, want ic ben dijn God. hebt ghy dan lieue broeders, door desen toost, eenen bvryen toeganck in dat helighe, door dat bloet Iesu, so wilt daer toe gaen, in volcomen gheloue, want de cChristenen hebben den Duyuel ouerwonnen, door den bloede des Lams, daerom verblijt v ghy Hemelen ende die daer inne woonen. Hierom vrienden zijt niet alleen bereet om voor den dname Christi ghebonden te zijn, maer wilt ook ghewillich om zijnen name steruen, want al ist dat v leden edeen vanden anderen ghetrocken

worden, so sal nochtans die Here ten tijde der laetster baesuynen uwe lichamen op wecken, ende zijnen heerlijcken lichame ghelijckformich maken. Daerom spreeckt met Paulus. fWie wil de wtuercorene Gods beschuldighen? Wie canse verdoemen? Christus ist diese rechtueerdich maeckt. Iae wie can ons scheyden van die liefde Gods? droeffenisse, oft anext, veruolghinge, oft honger, naectheit, oft perijkel, oft sweert, noch doot, noch leuen, noch Enghel, noch Vorstendom, noch gewelt, noch dat teghenwoordighe, noch dat toecomende, noch hoochte noch diepte, noch eenighe creatuere en mach ons scheyden van die liefde Gods die daer is in Christum Iesum onsen Here. Hier in dan gverblijt v o alle ghy gheloouighe, hebt gheen naerdencken, meent niet dat v die Heer verlaten sal, want wie v aentast, die htast den Here in zijnen ogenappel. Secht vrienden mach ook een imoeder haer kint vergheten, dat sy niet en versuyme de vrucht haeres buyckx, en oft zijt ooc al dede, soo en sal ick v nochtans niet vergheten, spreeckt de Heere, want mijne ooghen sien op die krechtueerdige, iae mijn ooren luysteren op haar ghebet, iae ick hebbe mijne lEnghelen als eenen legher rontom den vromen geleyt ende haer mnaemen in mijne hant ghescreuen, spreeckt de Heere. Daerom lieue vrienden, broeders en susters wort niet traech, noch moede in uwen voornemen, nvertrout op Godt die en sal v niet verlaten. Hoopt op den Heer, hy sal v helpen, want zijn ogenaede, zijn bermherticheyt, die schaduwe zijns hants streckt hy ouer alle die hem vreesen, dienen, lief hebben, ende beminnen.

 

NV hoort dan lieue vrienden, broeders ende susters, O alle ghy pwtuercorene des Heeren, ghy verachte verstotenen cleen qhoopken, ghy verdructe rlelie onder die doornen, ghy die gheweest hebt een spot der menschen, ende een verachtinghe des volcx, ghy die als sPelgrims ende vreemdelinghen op aerden ghewandelt hebt, ghy die gheuangen, ghemertelt, ghepijnicht, van uwe leuen berooft zijt om den name Christi, ghy

die mijn woort voor t Coninghen, Princen, Vorsten ende Heeren beleden hebt, ghi die mijne gheboden niet en hebt versmaeyt, veracht noch verstoten, maer beleeft ende naer ghecomen, ghy die de stercke Ruesen, hooghe berghen, gheweldighe steden niet en hebt ghevreest, ghy die niet weder en zijt te rughe gheweken nae uEgipten, ghy die in die woestijne niet en hebt gemurmureert, maer zijt met Iosue ende Calep door sweert, water en vyer, door cruys, lijden en benautheyt door die aenghe poorte inghedronghen, coemt ghy alle ende ontfaenkt v vruecht, treet in tot dat eewich leuen, ende wort met blijschap versadicht.

 

NV verhuecht ende verblijt v altsamen, O ghy bkinderen des hoghen Gods. cIuycht ghy dochter Sion, verquict v o ghi dbruyt des Lams, zijt vrolijck met roem, eO Ierusalem, weydet v nv o ghy cleyne cudde schaepkens sonder vreese, uwe herte sy vol vrolijckheyts, ende uwen mont breke wt van lachen. Nu coemt ghy krijghers endt krijgherrinnen, ghy die ouerwonnen hebt, laet v ftranen van uwen ooghen afwasschen, coemt nv zijt ghebenedijt ghy alle die Ierusalem hebt gghetimmert, coemt o ghy hgebenedijde, ghi die ouer weynich zijt ghetrou gheweest, coemt ick wil v over veel goets setten, coemt besidt dat rijcke mijns Vaders, dwelck voor v ende zijn Enghelen bereyt is. iO Ierusalem, Ierusalem siet rontsomme v vanden opganc ende nederganck der sonnen, siet die vruechde die v van God coemt, treckt wt dijn truercleet dwelck ghy in dijnen iammer aenghehadt hebt, coemt ick wil v den mantel der gerechticheyt aendoen, ende die croone der eerlicker eere op dijn hooft setten, coemt treckt aen dat witte blinckende zijde cleet, coemt eet nv van dat khoute des leuens, dat daer midden inden Paradijse Gods is, coemt ick wil uwen lbelijden voor mijnen Vader en zijne Enghelen, nv coemt ghy hebt v clederkens nat ghemaeckt inden bloede des Lams, zijt mbereyt totten loone des rijcx, want dat eewich licht sal v verlichten, ende die claerheyt des leuens sal v om sta

duwen, staet op ende staet vast, nsiet dat ghetal der gheteeckende inde maeltijt des Heeren, die hebben blinckende rocken van den Heer ontfanghen, nv climt op totten berch Sion, met dat heylighe volck en ontfangt van den soone Gods die ghi in die werelt beleden hebt, palmtacken in uwen handen, en laet die ocroone des eewighen leuens op dijn hooft stellen. Dit is die beloninghe des drucx ende der benautheyt. Dit is die heerlijcke sondije voor allen den ghenen die om den name Christi wettelijck ghestreden, ghecampt ende ouerwonnen hebben, nv zijt vrolijck, verhuecht ende verblijt v, springt nv als pmestcaluerkens, ende weydet sonder vreese, want de laetste vyant de doot is ouerwonnen ende tot niet ghemaeckt.

 

NV qcoemt ende treet in die heylighe stadt des Heeren, den Tabernakel Gods, ende dat nieuwe Ierusalem, die rvol heerlijcke goeden is, daer en is ghenen nacht noch duysternisse, noch mane, noch sterlicht, men behoeft ook sgheen sonne // want die heerlijckheyt Gods verlicht die heele stadt, sy schijnt so claer als eenen hellen Iaspis, daer springt die fonteyne des leuens nacht en dach, claer als eenen louteren twaterstroom, ende dese stadt is van louteren Goude, claer ghelijck den reynen cristalle, ende die mueren ende fondamenten zijn verciert met alderley edele ghesteenten ende Peerlen, ende daer en is ghenen Tempel in die stadt, want de Heere de almachtighe God ende dat Lam is onsen Tempel, daer en is u noch hitte, noch coude, noch honger, noch dorst, maer dat Lammeken selue sal ons weyden, ende van die fonteyn adere te drincken gheuen, mijn aknechten sullen eeten, spreeckt den Here, maer de godloose sullen hongher lijden, mijn Dienaren sullen drincken, maer die godlose sullen dorst lijden, mijn knechten sullen van vrolijcktheyt des herten iuychen, maer die andere sullen van benautheyt des herten roepen, ende van grooten iammer huylen. O bghy allendighe ouer de welcke alle tempeesten gaen, ende ghy troostelose, ick wil spreeckt den Heere,

alle uwe steenen als een cieraet legghen, en v fondamenten als saphieren ende uwe vensteren van Cristael maecken, ende uwe poorten van Robijnen, ende alle uwe paelen van wtghelesen steenen, ende ghy sult alle gheleert zijn vanden Here, daer om bootschapt mijn volck spreeckt de Here dat cick hen dat rijcke Ierusalems wil gheuen, ende ick sal hen eewyghe Tabernakelen maken, ende dat hout des leuens sal hen eenen rueck mijnder saluen zijn, daerom biddet v weynighe daeghen so is v dat rijcke bereyt, waeckt nempt Hemel ende aerde te ghetuyghe, want ick leue seyt de Heere eewichlijck, daer en sullen die daeghen lieue vrinden Broeders ende susters niet verouden, deenen dach by den Heere sal schijnen duysent iaer in vruechden, dat sal ghenuechte blijschap so groot zijn dat sy met ghenen emonde en mach ghesproken noch met lippen vertelt worden, gheen herte en kant bedencken O ghi ghelouighe die eewighe vruecht die v bereyt is, al u tijtlick flijden is niet te ghelijcken by dye eewighe blijschap die v daer gheopenbaert sal worden, hier lijden wi een weynich tijts cruys en benautheyt, maer hier naer vruecht blyschap, ende het eewich leuen, duert van eewicheyt tot eewicheyt. Amen.

 

 

+Spreeckt onder malcandren van Lofsanghen ende Geestelicke Liedekens: Singt ende speelt den Heere in uwer herten.


Vorige Volgende