Zederyke zinnebeelden, vertoont in konstplaten

[p. 41]

XVI. Zinnebeeld.

ILLO SPLENDENTE LEVABOR~

Hy schynende, zal ik opgeheft worden.

'k LEg door de rampe in 't stof ter neêr,

Als 't Graan in 't barre winter-weêr.

Myn God! wilt my weêr kragten geeven,

Zo word ik als het koren doet,

Gekoestert door de zonnen gloed,

Met grooter luister opgeheeven.

ONder de voortreffelyke uitwerkingen, die God ons van zyn Almacht doet zien, is 'er geen verwonderlyker, als waar door hy

[p. 42]

in een oogenblik de dingen doet te voorschyn koomen, dewelke wy dachten verlooren en hoopeloos te zyn. Hier van zien wy een zichtbaar voorbeeld in 't nieuwgezaaide kooren, 't welk naaulyks zyn groen boven de vlakte der aarde heeft uitgeschooten, of 't word des winters zodanig onder 't sneeu bedolven, dat wy 't voor altyt verlooren, en bedorven zouden houden, indien de ondervinding ons niet leerde, dat de zon het niet zo haast zyn invloeijinge en kragt doet gevoelen, of 't komt te voorschyn, en 't word in korten tyt zo hoog, dat de beesten onder zyn schaduwe konnen rusten.

Indien deze schielyke verandering, door de magt Gods uitgewerkt, ons zo zeer ontzet; waarom verwonderen wy ons dan niet, over zyn oneindige goedheit, waar door hy de geenen uit de verdrietelykheden en d'elenden trekt, daar ze in verdronken zyn? om op hunne smerten zulke uitneemende vreugden en vermaakelykheeden te doen volgen, dat de zoetigheit, die z' er door smaaken, hen t'eenemaal de uitgestaane rampen doet vergeeten. Wy moeten ons dan door 't kwaad niet laten verslaan, als 't ons bestryd: noch over Godt klaagen, wanneer hy ons niet zo haast verlost en verlicht als wy wel zouden wenschen; maar bestendig hoopen, dat hy ons onder dien last niet zal doen bezwyken, en dat, wanneer 't t'onzen beste noodzaakelyk zal zyn, de Goddelyke hulpe en bystand ons geduld zal komen kroonen, en van al onze tegenheden verlossen.