't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

Haet en nijdt profytelijck.

Stemme: Met recht mach ick my wel beklaegen. Ofte: Sal ick noch langer met heete traenen.

1. DE menschen sijn soo vaeck geneegen,
(Gevoedt met wraecklust in het hert)
Om haet en nijdt op 't hoochst te pleegen,
En dat vaeck om een kleyne smert,
Een kleyn verdriet,
Den mensch geschiet,
Een kleyn verdriet de menschen aengedaen,
Doet dickmaels haet en nijt in't hert ontstaen.

2. Quaet salmen van een ander spreecken,

Een ander haeten die misdoet,
En selver salmen sijn gebreecken,
Bedecken in een valsch gemoet.
O dwaese mensch,
Verkeer u wensch,
O dwaese mensch laet af van haet en nijdt,
Waer mee dat ghy u naeste mensch bestrijdt.

3. Haet ghy een ander om sijn sonden,

Of yets dat u in hem mishaecht;
Ghy kunt niet beter sijn bevonden,
Ten zy dat ghy u beter draecht;
Soo wie misdoet,
Toont ghy u goet,
Soo wie misdoet, en ghy hem daerom haet,
Soo zijt ghy schuldich aen het selfde quaet.

4. Wilt ghy proffijt met haeten plegen,

Soo haet alleen de vuyle grondt,
Waer door dat ghy u vindt genegen,
Tot snoode lusten van de sond.

Gebruyckt u haet

Op lust van 't quaet,
Gebruyckt u haet op 't quaet, dat u bestrijt,
Geen beter haet, als die het quaet benijt.