't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1660)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: C'est cruelle. Ofte: 's Nachts als een yegelijck lach en ruste.1. HOe dick voel ick mijn Geest genegen
Te voeren Christelijcken strijt;
Hoe vaeck zijn my de sonden tegen,
Meest als het Vleesch verdruckingh lijdt:
Wanneer ick lye
Tegenspoet, of smert,
Soo wil ick stryen
Met mijn eygen Hert,
Dat my tot stryden lert.
2. Maer wie te recht wil leeren strijden
En sijnen Vyandt tegenstaen,
Die moet hem van het Werelts mijden,
Als 't hem oock naer sijn will' sal gaen:
| |
[pagina 194]
| |
Want sonde pleegen
Daermen sonden haet,
Dat baent de weegen,
Waer door datmen gaet,
Tot meer en meerder quaet.
3. De sonden wel te willen myen,
Is yet, maer niet genoegh gedaen,
Men moet met all' sijn krachten stryen,
En soo sijn vyandt nederslaen;
Ten mach niet baten,
Datmen sonden haet,
Men moetse laeten,
Want men weert geen quaet,
Ten sy men 't tegen staet.
4. Het stryden datmen heeft te stryden,
Is om geen s'werelts lof, of eer;
De rechte strijt is sonden myden,
En 't hert te buygen voor den Heer,
Die met sijn leeden jammerlijck doorwondt
Aen't cruys gestreeden heeft om onse sondt,
Die leydt de rechte grondt
5. De waepens, waer mee dient gestreden
En onsen vyandt aengeport,
Dat sijn geen waepens, diemen smeden,
Of daermen menschen bloedt mee stort:
Maer 't sijn de vruchten van een droef gemoet,
Dat duysent suchten om sijn sonden doet,
En Gode valt te voet.
|
|