't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

S. Thomas. 21 December.

Stemme: Geeft my te drincken nae mijnen dorst.

1. KOmt, Thomas, komt kleyn van geloof,
Ia on-geloovigh eerst geheeten;
Seght doch, man Godts, seght waer-je doof?
Was Christus woordt u gantsch vergeten?

Steeckt dan alle vier mijn wonden

Van handt en voet, u ving'ren vry,

Peylt met u rechterhandt terstonde

[p. 148]

 

De diepe quetsuer van mijn zy.

 

2. Mijn Heer, mijn Godt! och, och, ay ma!

 

Gheeft door de krachten van u wonden,

 

Dat ick magh raken uyt dit ly,

 

Geneest doch, Jesu, dees mijn sonde,

 

'k Sal niet meer on-geloovigh wesen.

 

Ick loop te post met goede spoet

 

Om 't groot Oost-Indien te genesen,

 

Door des geloofs, en 's liefdens gloet.

 

3. Thoma, 't gaet wel, gaet zoo vry voort,

 

Siet gins, daer komen d'Indianen,

 

En roepen niet als vangt, smijt, moort,

 

Maer, lieve, laet daerom geen tranen,

 

V naeckt de kroon der martelaren:

 

Stae vast, tot 't eynd', op Godes woort,

 

Wild' Indiaen u geensins sparen,

 

Den Lauwerier komt u aen boort.

 

4. Al ben-je door martyrie doodt,

 

Daerom vergeet niet d'Indianen,

 

Noch ons, die hier in groote noodt

 

De wegh vast naer den Hemel banen.

 

Verbidt ons doch ter aller stonde,

 

ô Thoma! by den Opper-Heer,

 

Het groot proffyt van sijn vijf wonden

 

Tot aller zondaers bly-bekeer.