't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1660)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: Edel Artisten koen.1. 'T Geen dat een eerlijck Man
Belooft, dat moet hy gheven:
Hoe doet ghy Iesum dan,
Die waerheydt is en leven?
Ons Christe Mensche reycken,
Dus spaede, en dus laet,
Maer geven tot een teycken,
Dat belooft is inderdaet.
2. Och neen! dus plach te doen
In Uylespiegels tyen,
| |
[pagina 112]
| |
Die voor 't natuerlijck groen
Gaf blaeuwe schilderyen:
En sey mee-vriendt mitsdesen,
Dat u ten besten moet
Dit Landt, dees groente wesen,
Daer ist besproke goet.
3. Wat maeckje van den Heer
O Geus? ghy schendt zijn daden,
Ghy quest sijn hooghste eer,
Ghy spot met zijn genade.
Gaet heen beraedt van stonden
V bet op u Figuer,
En wilt doch beter gronden
Op Godt, en zijn Schriftuer.
4. Ghy pocht, met 't geen daer staet
Ioannes ses geschreven;
Het vleesch, en gaf noyt baet,
De geest is, die doet leven.
Maer wie heeft dan beneven
De doodt, de Hel vertreen,
En 't eeuwich goet ghegheven
Als Christus vleesch alleen?
5. Den Heer en sprack hier van
Sijn vleesch niet, wildijt weten:
Maer van een vleysich Man
Die Christus meynde t'eten
Vyt potten oft van speten,
Gelijckmen is gewoon,
Met Mondt en Tande beten
Gebraden, oft gesoon.
6. Sijn woorden zijn te klaer,
Niemandt en kanse stutten,
Sijn last is openbaer
Van vleesch en bloet te nutten
Op pene van verlooren
Nu end' altijt te gaen,
Soo wie dit niet wou hooren,
Soo wie 't sou laten staen.
7. En dit s' t'gemeyne les,
| |
[pagina 113]
| |
Daer mee men wel gevaren,
Heeft vijftienhondertses
En meer getal van jaren,
Als blijckt uyt all' de machtigh
Out vaders, die hier in
Eenpaerich en eendrachtigh
Van pen sijn, en van sin.
|
|