't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1660)–Christianus Vermeulen– AuteursrechtvrijStemme: Blyschap van my vliedt.1. ALs Jesus sich verstack,
En voer te zijner stede;
Daelt daer van 't hooghe dack
Een gichtigh Man benede:
Een die in groote pijn
In krenckt langh hadd' gelegen:
Een Mensch, die ('t wou soo zijn)
Niet een lidt kon bewegen:
Van wien als Jesus goet
Zijn groot gheloof met spoet
Hadde bevonden, spraeck terstont:
O soon, hebt goet betrouwen,
'T sal nu, noch nimmer rouwen,
Ick vergeef' u all' u sondt.
| |
[pagina 76]
| |
2. Maer 't Phariseesch gebroedt
Van Abrams zaedt verbastert,
Sprack niet, als gall' en roet,
Hoort, dese man, die lastert:
't Welck Iesus door zijn kracht
Siende, sprack tot de troepen,
Wel hoe! dus dwers gedacht?
Wel hoe, dus boos gheroepen?
Wat is doch eer geseydt,
Met goet en soet bescheyt,
Ick schell' u quijt all' u misdaet;
Oft weest terstont genesen,
Kloeck en fris opgheresen
Gaet, gebruyckt des Heeren straet.
3. Maer om te sien de grondt:
Weet dat den Soon des menschen,
Vergheven kan de sondt,
Van woorden, wercken, wenschen:
Dat niet alleen, als Godt,
Maer oock als mensch geboren,
Dit's mijn, dits' zijn ghebodt,
Wilt doch niet gaen verloren
Nu ghy dan onversaecht,
Gaet, en u bedd' mee-draeght,
Dits mijn wil, dat moet soo gaen,
Loop gichtigh man, wilt u spoeyen,
Loop, wilt de sond' verfoeyen,
Die u sieckt' heeft aengedaen.
4. O Iesu komt doch strack
Hier in dit krancke leven,
Tot u alleen ick snack,
Ach! wilt doch gratie gheven:
Op dat ick kennen mach
Wt mijn siekte, mijn sonden,
Dat ick met meer ontsach
V vrees' tot aller stonden.
Foey, hoe vuyl moeten zijn
Alle de boosheden mijn,
Onse sonden voor Godt den Heer?
| |
[pagina 77]
| |
Daerom hy soo veelderhande
Hier, ende in alle lande
Plagen send, hoe langer, hoe meer
5. Maeckt dan u eve mensch
Tot Godt door liefde te trecken,
Want de sonden naer wensch
Moetmen door liefde decken,
Leert doch met goet beleydt
Van Christus, u behoeder,
Altijt meedogentheydt
Aen uwen naesten broeder.
Bewaert u hert doch wel,
En draeght u bedd' doch snel
Op 't welbehagen van den Heer,
Dat ghy wel eer met smetten,
Naer 's vlees, en 's werelts wetten
Hebt gedragen buyten leer.
|
|