't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

Den sesthienden Sondagh na Pinxteren.

Stemme: Hoe werckje niet Leeuwerck?

1. 't Hooft van de Phariseen,
Ginck op den Sabbath vragen:
Of Christus sich wou reen,
Tot sijn gast-mael beslagen?
Maer siet, daer quam geloopen
Een watersuchtigh mensch,
Door en door nat bedroopen,
Met een gespannen pens.

2. Maer terwijl dat den Heer

[p. 74]

 

Hem sach: vraeght hy in't ende,

 

Of oock des Sabbaths eer

 

Het goet werck wel kon schende:

 

Maer als niemandt antwoorde,

 

Soo neemt den Heer de Man,

 

Raeckt hem, en seydt met oorde,

 

Loopt t'huys van stonden an.

 

3. En om dat Christus hier

 

Dit werck sou defendeeren:

 

Sprack hy; wie sal zijn Stier

 

In noodt, van daegh niet keeren?

 

Machmen op Sabbaths dagen

 

Helpen Esel oft' Os;

 

Waerom niet meer van plaghen

 

Een sieck Mensch maecken los?

 

4. Help Iesu met een vlucht

 

Mijn ziel, met meerder reden,

 

Van snoode watersucht,

 

Die vuyl maeckt all' mijn leden:

 

Al swijght mijn mondt, mijn ooghen,

 

Mijn hert, mijn arme Ziel

 

Sijn tot u opghetoghen,

 

Och! oft' ick noyt verviel.

 

5. Gundt my ootmoedigheydt,

 

Die ghy soo hebt gheboden,

 

Als tot hoovaerdigheydt

 

De wereldt my komt noden,

 

Op dat ick hier verschoven,

 

Daer na verheven zy,

 

En voorts in 't Rijck hier boven,

 

Eeuwich mach wesen bly.