't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1660)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: Patientie is goet kruyt.1. HEer Iesus ginck door een kasteel
Naer veel verscheyde plaetsen,
En siet, met een verheven keel,
| |
[pagina 69]
| |
Riepen hem thien Melaetsen,
O Jesu! goede,
O Christe! Meester mijn,
Wilt ons doch behoede,
Wilt doch ghenadigh zijn.
En hy daer tegen
Sprack uyt zijn mondt,
Gaet heen terstont,
Toont u den Priesterlijcken zegen.
2. En siet, haer puysten wierden reyn,
Terwijle dat sy gingen;
Maer een van henluy in't gemeyn,
(Och watte vreemde dingen!)
Loopt hem weerom te moete,
Met eenen starcken loop,
Om hem te gaen begroete,
En binden liefdens knoop:
Wilt ghy niet mede,
'k Sal dan alleen,
Naer eysch van reen
Tot hem te ruggh' gaen trede.
3. Soo rasch geseydt soo rasch gedaen,
En met gebooge leden,
Heer Jesum, op de volle baen,
Ter aerden aengebeden:
Maer Christo preste,
En vraeghden hem terstont,
Seght, waer zijn de reste
Gebleven nu gesont?
Hebben de negen,
Dan van 't Melaetsche vel // rebel
Met u geen suyveringh gekregen?
4. Ick meyn wel ja: en isser dan,
Van all' die 'k hebb' genesen,
Gevonden maer een enckel man,
Die danckbaer wilde wesen,
En dat eenen verloopen
Armen Samaritaen,
| |
[pagina 70]
| |
Die van den trop ghedropen
Hier dus komt aenghegaen.
Een vreemdt ghebooren
Staet op: 't gheloof // van etter-roof,
Maeckt u veel frisser, als te vooren.
5. O Jesu! Meester, staet ons by
Die hier voor u seer garn knielen:
Bewaerd ons doch voor Kettery,
Melaetscheyt van de Zielen.
Bewaert ons' gronden,
Ons aerde gantsch verwilt:
Komt, geeft ons rust en stilt,
Dat wy niet mallen,
Noch door eygen sin // van goet, eer, min,
Tot Lazary van sonden vallen.
6. En of ick daer toe oyt verviel,
't Welck ghy Heer sult beletten,
Soo wilt doch mijn Melaetsche ziel,
Ten eersten weer ontsmetten:
Ick ben te vreden
Heer Jesu Meester mijn,
Op alsulcke reden,
Te soecken medecijn:
My te vertoonen
Des Priesters macht // jae gheen gedacht,
Iae niet een jock-woort te verschoonen.
7. Het is doch al te wel bekent,
Men vint het al te klaer beschreven,
Wat macht gh' in 't Nieuwe Testament
De Priesters hebt gegeven:
Al wat op Aerde
(In ons versteygert)
De vuyle sonde baerde,
Dat ghy 't vergeeft, of weygert
Om te vergeven:
't Wordt t'selver tijdt // gescholden quijt,
Gepardonneert in't ander leven.
8. Voorwaer een sonderlingh gesach,
Van dese laetste tijen:
| |
[pagina 71]
| |
Want daer wel eer den Priester plach,
Het vuyl der Lazeryen
Alleen te schouwen,
Van vuyl, van etter-roof:
Wordt nu ter goeder trouwen,
Door Priesters lesen,
(Want soo leert 't waer Geloof)
Lazarye des Geests // van minst, van meest
Weer-houwen, of genesen.
|
|