't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

Den tweeden Sondagh nae Pinxteren.
Volgens het Ceulsch Officie.

Stemme: Cur mundus militat.
Of: Hoe steeckt de Weerelt dus.
Of: Laet ons met lof en sangh.

1. DAer is een rijcke Man
Voor dees op Aerdt geweest,
En Lazarus daer an
Van wiemen wond'ren leest.

Den eenen hadd' sijn lust

Den and'ren sijn verdriet,

Den eersten altijt rust

Den and'ren 't droevigh Liedt.

2. Den eenen was een Heer

Van Rijckdom en van Schadt,
Den and'ren was een Slaef
Die om sijn nootdruft badt.

Den eenen was in weeldt

[p. 55]

 

En wellust t'aller tijt,

 

Den andren was in noodt,

 

In droefheyd, leedt en spijt.

 

3. Den eenen was altijt

 

Versaedt in volle lust,

 

Den and'ren was benijdt

 

En altijt sonder rust.

 

Den een hadd' overdaedt

 

Van spijs, en leck'ren dranck,

 

Den and'ren nooyt versaedt

 

Gedeurighlijcke Kranck.

 

4. Den eenen hadd' sijn will',

 

Den and'ren nooyt gemack;

 

By dien was 't altijt stil

 

By deesen pack op pack.

 

Doch naer een korten tijt

 

Hun Leven raeckt te niet,

 

En naer een langen strijdt

 

Was't eyndtje van verdriet.

 

5. Naer dat den Bedelaer

 

Met een seer groot gedult

 

Geleydt was op de Baer,

 

Wiert hy met Troost vervult.

 

Naer dat hy was geraeckt,

 

Ten eynde van sijn smerten,

 

Sijn d'Engelen genaeckt,

 

En hebben hem ontwart.

 

6. Iae tot in Abrahams schoodt

 

Gedraegen met gesangh;

 

En daer, nae alle noodt

 

Geleydt aen Abrams wangh;

 

Daer vondt hy alle troost

 

En alle soeticheydt,

 

Den rechten Zielens-ooghst,

 

Oock sonder Pijnlickheyt

 

7. Maer ach, maer ach, eylaes!

 

Den gierigaert, den vreck,

 

Den droncken-rijcken baes

 

In Zielens saecken geck;

[p. 56]

 

Voor sijn genoote lust,

 

Moet in het helsche graft,

 

Daer noyt een mijtje lust,

 

Hem eenich schepsel gaf.

 

8. Den eyndeloosen brandt,

 

Met drooght sijn tonge plaeght,

 

d'Onlosselijcken bandt,

 

Sijn Hert en Ziele knaeght.

 

Hoe grooten onderscheyt,

 

Is tusschen dees, en dien:

 

Wat dubble eeuwigheydt,

 

Scheydt beyde dese lien.

 

9. Kiest nu, ô Mensch, te recht,

 

Doolt doch niet in de keur,

 

Bemindt den armen knecht,

 

En schoudt des rijckens deur:

 

Kiest ghy des rijckens lodt,

 

Verwacht dan oock sijn loon;

 

Mindt ghy des beed'laers kot,

 

Verwacht dan oock sijn kroon.