't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

[p. 15]

Den tweeden Sondagh naer dry Koninghen.

Stemme: Waerom souden wy niet meugen?

1.

IN Cana quam Chritus Moeder,
Want 't was Bruyloft soo men leest;
Ia, daer quam oock den Behoeder
T' selve pas op 't selve Feest;

Maer als daer nu sach ontbroken

Christus Moeder, goede Wijn,

Heeft sy heusselijck gesproken,

Sone mijn // ontfermt dijn;

Sone mijn, want daer is geen Wijn.

2. Vrouwe, waer toe dit vermanen?

Mijnen tijdt is noch niet hier:
Maer sy seyd' ('t en is geen wanen)
Tot de Dienaers; niet een sier,

Past slechts maer op sijn gebieden,

Hoort maer toe met goet gedult;

Mit soo sprack hy, hoort goe Lieden.

Komt en vult // komt en vult

Dees steene kruycken wel gevult.

3. Neemtse nu, en gaetse brengen

Aenden Hoof-meester sijn mondt,
Sonder mengen, sonder plengen,
Tot een proefje gaet terstondt:

Maer Bruygom! riep den Aenrechter,

Tappers plachten eerst goe Wijn

T'tappen, dan daer na den slechter;

Maer op't lest // wel hoe wat pest,

Is d'uwe seker alderbest.

4. Siet eens Vrienden, onsen Heere,

't Heeft hem doen ten danck belieft,
't Houw'lijck alsoo te vereeren,
Gelijck ons hier werdt gebrieft:

[p. 16]

 

Gheluckigh, die soo vergaren

 

In Cana tot desen Staet,

 

Dat ter Bruyloft als sy paren,

 

Jesus gaet // vroegh en laet

 

Tot onser Zielen meerder baet.