't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1660)–Christianus Vermeulen– Auteursrechtvrij
[pagina 13]
| |
Stemme: Blijdschap van my vliedt.1.
VReughde van my vliedt
Sprack eertijdts Godts Moeder,
Och! wat groot verdriet;
Sprack mee sijn Behoeder!
Waer ick kijck, of loop,
't Kind'lijn is verlooren:
Waer 's nu al ons hoop?
Ach mijn uytverkoren!
Niet langer hier gestaen,
Komt weer te rugh gegaen,
Ach! wat anghst, wat groot verdriet!
Waer mach hy zijn, of wesen,
's Menschen Soon uytgelesen?
Vreught, en blijdschap van my vliet.
Waer mach, &c.
2. Komt, gaen-we weer te rugg',
T' Jerusalem door-soecken;
Komt haestigh, rasch, en vlugg',
Vragen w'in alle hoecken:
Wat toeven wy op straet?
Och! wat een droef exempel?
Toeven-we slechts niet te laet,
Komt sien-we eens in de Tempel:
Siet daer's mijn eenigh Soon,
Siet, hier mijns Zielens Kroon,
Wijckt nu van my, pijn en verdriet;
Siet, hier's mijn uytverkoren
In 't midden der Doctoren,
Anghst en hertseer van my vliet.
Siet hier, &c.
| |
[pagina 14]
| |
3. Hoe dus mijn waerde Soon!
't Zijn nu voor-by drie dagen,
Dat ick uw schoonheydt schoon
Droevigh heb gaen bevragen:
Wel Moeder, seght eens, hoe!
Wat heb j'u droef te maken?
Wist ghy niet dat ick my spoe,
Te zijn in 'sVaders saken?
Nu laet ons te samen gaen,
Nu weest doch onbelaen,
Komt laet ons treen naar Nazareth,
Komt Joseph, mijn Behoeder,
Komt Maria, Maeght en Moeder,
Voortaen op alles beter let.
Komt Joseph, &c.
4. O wonderlijcke vondt!
Och! oft wy noyt verloren
Door d'een, of d'ander Sondt,
Christum ons uytverkoren:
Dan of het mocht geschien,
Dat wy hem mee verloren;
Och! oft hy sich weer liet sien
In 't midden der Doctoren:
En seyd' door hare mondt,
Absolvo te terstondt,
Och wat gaef soud' hy ons bien?
Nu Sondaer hebt goe couragie,
Wat vreesje? en! wat raesje?
Dit presenteert hy alle Lien.
Nu Sondaer, &c.
|
|