't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen

Den 14. Sondagh naer Pinxteren

Stemme: De Mey, die komter ons by // seer bly.

1.
'TIs Christus woordt, noyt knecht // te recht,
Die wel twee Heeren dienen kon te pas,
Maer d'eene, ghelijck-je sindt // me-vrindt,
Bemindt hy: maer den and'ren haet hy ras:

Hier lacht hy metter daet ,

Daer grimt hy boos, en quaet,

Daer isser nerghens een // oft gheen,

Die Mammon als vriendt,

En Godt heeft ghedient,

Waer wiljer met heen?

2.

Anxt niet voor 'tgheen men eet // en kleet:

Die ziel en lijf t'samen vergaeren dee
Die sal wel sorghen niet min // en sin
Die sal de kost, en kleer'/ wel geven ree,

Eens naer 'tgevoghelt siet,

S'en sayen, noch maeyen niet:

Maer Godt den Vader die voetse graech,

Seght, sal hy dan min

Sijn huys-ghesin

Vergeten haer maegh?

[p. 85]

 

3.

 

Indien hy 't hoy soo reedt, en kleedt

 

't Welck heden staet, en morgen gantsch vergaet,

 

Seght, sal hy dan u leen // niet kleen,

 

Waer hebje oyt in Godt beproeft dat quaet?

 

Den Heer is al te goet,

 

Wat ist al dat hy doet,

 

Voor morgen sorght soo anxtich niet:

 

Want Heyden, die plach

 

Soo alle den dach

 

Te singhen zijn liedt.

 

 

 

4.

 

Foey Mammon, gelt-godt, raept // en schraept,

 

Die op u steundt, die leundt maer op een riet,

 

Ick wil gheen schat, die rot // oft mot

 

Kan knaghen, Mammon, neen, ick dien u niet:

 

Godts rijck, en eeuwicheyt,

 

Met zijn gerechticheyt

 

Dees' sal ick soecken mijn leven lanck:

 

Hier hebt ghyse gantsch

 

Rijckdom, en glans,

 

Geeft Godt doch danck.