't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1644)–Christianus Vermeulen–
Auteursrechtvrij
[pagina 79 bis]
| |
Stemme: Wilhelmus van Nassouwen.1.
EEn Rabbi hooch verheven
Sprack, Heer, wat moet ick doen
Om eeuwelijck te leven?
En jeghens het vermoen
Van d'opghepronckte prater
Met zijn gheschole net,
Sprack Iesus: wel wat stater
Gheschreven in de Wet?
2.
Ghy sult den Heer beminnen
Wt all' uw' s'herten wensch,
Wt ziele, en uyt zinnen:
En oock u eve Mensch
Recht, als u selven lieven:
Waer op den Heer, 't is goet,
Dus luyen d'oude brieven,
Schickt dat gh'er slechts na doet.
3.
Maer siet, den Wet-gheleerde
Vervattende 'tbedroch
Daer meed' hy sich gheneerde
Sey weer: ey! Wie is doch
Mijn naesten, die 'k beminnen
Ghelijck mijn selven moet?
Ey! maeckt my om te winnen
Den Hemel, doch wat vroet.
4.
Hoort dan, ick salt u segghen
By 'tvoorbeelt van een man,
Die eens voor doodt bleef leggen
In 't Bosch: wanneer hy van
Jerusalem ghetoghen,
| |
[pagina 80 bis]
| |
Naer Ierich', arm hooft!
Door moordenaers vermoghen
Gewont was, en berooft.
5.
De moordenaers vervluchten,
En hy van all' zijn goet,
Geplondert, bleef daer suchten,
En rollen in zijn bloedt,
Tot dat ter selver stonden
Van alle bystandt quijt
Hem daer ter plaetsen vonden
Een Priester, en Levijt.
6.
Doch sonder hem te baten
Ginghen sy een voor een
Passerende haer straten
Voorby zijn krancke leen,
So langh, dat daer ghereden
Quam een Samaritaen,
Die zijn doorslaghe leden
Met meesucht tasten aen.
7.
Hy betten hem de wonden
Met Oli, en met Wijn,
En als hy die verbonde,
En hem met een te zijn
Gheboon hadt wel te vreden,
Lach hy hem op zijn Paerdt,
Daer mee hy hem ter stede
Bracht by een trouwen Waerdt.
8.
Den welcken hy op 'tpunten
Des morghens van den dach
Wtschietende twee munten
Sey, neempt: daer is 'tghelach:
Draecht sorg', en wat gh'int voeden,
| |
[pagina 81]
| |
Oft' salven, noch verschiet,
Sal ick u weer vergoeden,
Laet hem ghebreecken niet.
9.
Seght, wie dunckt u van dese
O Wet-gheleerde! dan
Den even mensch te wese
Van dese krancke Man?
En hy: ick soude menen,
Dat die hem bystant dee.
't Is wel gheseyt: gaet henen,
En doet het selve mee.
10.
O Meesters, hooch-geseten,
En weest niet al te koen;
't Is niet ghenoech te weten,
Men moeter wat voor doen.
Doet wat voor uwen broeder,
Den goe'n Samaritaen
Heer Jesus, u Behoeder,
Heeft u al meer ghedaen.
|
|