't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1644)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: Wilhelmus van Nassouwe.1.
WEl! nu ist half-Vasten.
Siet daer ist groot Bancket,
't Welck Godt vijf duysent Gasten
Soo milt heeft voor-gheset;
Komt, later u oock vinden,
Want daer veel overschiet,
't Steeckt daer op hondert vrinden,
Vijff, ses, oft meerder niet.
2.
Hy was hoogh op-geklommen,
't Was op een Bergh te doen:
Maer als hy keeck rondtomme,
Docht hy om 't Middach-noen.
Maer siende groote hoopen,
Sprack hy: Philippe,waer
Sal men soo veel broodt koopen
Tot voedtsel van dees' schaer.
3.
Ach! twee hondert Realen
Sey Philippus, min oft meer,
Sonder om Broodt te halen
Niet zijn ghenoech, O Heer!
Andreas most mee missen,
Sey, daer's een Kindt, het welck
Heeft vijf broodtjens, en twee vissen;
Maer, wat is dit voor elck?
| |
[pagina 39]
| |
4.
Doet s' evenwel hier sitten,
Sprack Jesus, op dit Gras,
Yeder in zijn ghelitten,
Maeckt 't yeder wel te pas:
En hier mee door Godts zeghen,
Heeft yeder aen den disch
Sijn volle Maegh gekreghen
Van 't Broodt, soo wel als Visch.
5.
Nu singht, O milde gasten!
Den milden Waerdt nu prijst,
Die hier tot loon van vasten,
Dus mildt aen Tafel spijst:
Denckt hoe hy t'avondt-morghen,
Daer na tracteeren sal,
Die men dus siet besorghen
Zijn volck in 'taerdsche Dal.
6.
Hy sal u dan wel voeden,
Werpt op hem u ghedacht,
Als ghy van d'aerdtsche goeden,
Van sonden u maer wacht,
En doet, 'twelck is gheboden,
Eerst soeckt het Rijcke Goodts,
Niemandt dan zijn genoden,
Was noyt in noodt des Broodts?
7.
't Sijn Heer maer weynich uyren,
Weer aen, 'tis meer als tijdt,
Daer na sal't eeuwich duyren,
Als 'teyndt sal zijn van strijdt:
Latet u niet stracx verdrieten
Als Godt zijn handt weerhoudt,
Hy laet veel over schieten,
Op dat ghy daer op teeren soudt.
| |
[pagina 40]
| |
8.
Verblijdt u Christen-zielen,
Zijt vroo Jerusalem,
Godt sal u druck vernielen,
Laetare is een goe stem:
Wat's lijden al, eylacen!
By 'tgheen ons is bereydt,
Denckt om het Feest van Paessen,
Dat na Vasten werdt verbeydt.
9.
Paessens niet, die gaen, en kommen,
'K spreeck van die Paessens niet,
Maer die u Lelye Blommen
Veranderen al 't verdriet:
Die't eens sullen verkeeren
Voor die hier zijn ghedult,
Die hier niet wil ontbeeren,
Werdt daer nae niet vervult.
|
|