't Ronde jaer, of den schat der geestelijcke lofsangen
(1644)–Christianus Vermeulen–
AuteursrechtvrijStemme: Bereydt u huys terstont.1.
HEt groot Hemlrijck,
Sprack Jesus tot de scharen,
Is 't Mostert-zaet ghelijck,
Wel hoort wat nieuwe maren?
Het kleynste, alst begint
In d'aerde eerst te vallen,
Maer daer nae seer aenwindt,
Ja wast het hooghst van allen.
2.
Soo dat daer nae de vlucht
Der Voghelen ten lesten,
Komt uyt de blaeuwe Lucht,
Om daer te moghen nesten,
Doch gaet niet uyt de weegh,
Wilt niet te verre treden;
Want 't Rijck moet by heefdeegh,
Gheleecken zijn ten tweeden.
3.
Aldus met Spreucken siet,
Soo sprack den Heer der Heeren,
| |
[pagina 26]
| |
En anders sprack hy niet,
Dus ginck hy altijt leeren,
Om ons nae 't Mosterst-zaet
Leeren te zijn de minste
Op hoop van grooter maet,
Op hoop van rijcker winste.
4.
De Mostaert maeckt heel reyn
De hars'nen, drooght de fluymen;
Christus doet soo uyt 'tbreyn
De doolinghen mee ruymen;
Mostaert kon noyt soo seer
Verquicken onse darmen,
Als Christus door zijn Leer,
Ons zielen kan verwarmen.
5.
Me vriendt, weest wel ghemoet,
Indien u d'ooghen vloeyen
Van 't Mostert-zaetje goet,
Soo doende, sulje groeyen:
Al valt de smaeck wat straff,
Daerom neemt niet te minder,
Het wasche weer gantsch heel af
Stracx onser sonden hinder.
6.
Om d'inghebooren smaeck
Van't Mostert-zaet te gheven,
Soo moet het door een raeck
Tot morselen zijn ghewreven:
't Woordt Godts moet met aendacht
Oock in ons soo zijn ghebroocken,
Oft anders sonder kracht,
Soo blijft het leggen smoocken.
7.
Voorts, Mostaert met Azijn
Gedroncken, oft ghegheten,
| |
[pagina 27]
| |
Doet braecken het fenijn,
Dat most niet zijn vergheten?
Soo doet u min, oft meer
De sond' oock overgheven,
't Berou, nae Christus Leer,
Met betering van leven.
8.
Oorlof; maer vergeet niet,
Onthoudt doch hier beneffen
U naesten met bediet
Doch naerstich op te heffen:
Soo men siet t'aller tijdt
Den deessem 't meel op-lichten,
Maeckt mee, hoe kleyn gh'oock zijt
U eeve-mensch te stichten.
|
|