Verzameld werk. Deel 4

aant.R.A. Schroeder

Voor de Vlamingen is Rudolf Alexander Schröder in de eerste plaats de weergaloze vertaler van Guido Gezelle. ‘Weergaloos’ heeft hier niets van den gemakkelijken en licht overdrijvenden huldigingsstijl: de waarheid is, dat niemand ooit een Vlaams dichter zo meesterlijk heeft weten te vertolken. Men mocht er zich over verbazen, dat R.A. Schröder het volgedrongen en soms duister vers van Karel van de Woestijne onder de knie heeft gekregen, maar een nog moeilijker wonder heeft hij volbracht met Gezelle, dien ik onvertaalbaar had verklaard, daar die ‘zoetgevooisde vinder’ de meest

[p. 813]

verfijnde kunst van klank en rythmen met de zuiverste natuurlijkheid verbindt.

R.A. Schröder heeft aan Vlaanderen diensten bewezen, waarvoor wij hem dankbaar genoeg kunnen zijn: ik weet van vreemdelingen, die Nederlands zijn gaan leren, omdat hij hun onze literatuur had geopenbaard.

Het is echter onrechtvaardig, hem alleen als kunstenaar te verheerlijken. Ik ben niet bekwaam, om zijn plaats in de hedendaagse Duitse poëzie juist aan te wijzen, maar zijn ‘Mitte des Lebens’ is een van de verzenbundels, die in mij de geheimste weerklanken hebben gewekt.

1938