Bijdragen aan de Nieuwe Rotterdamsche Courant (september 1910-mei 1911)

W. Mengelberg [en Toonkunst in Das Paradies und die Peri]

Het was dezer dagen twaalf en een half jaar geleden dat Willem Mengelberg het directeurschap van de zang-vereeniging van Toonkunst aanvaardde. In verband hiermede is hij gisteravond (de afdeeling voerde - naar men weet - in het Concertgebouw ‘Das Paradies und die Peri’ uit) gehuldigd. Nadat hem reeds aan het begin der pauze een krans was aangeboden namens de leden, vereenigden dezen zich vervolgens in den boven-foyer. Hier werd den jubilaris door het dames-comité, aan het hoofd waarvan stond mevrouw Heemskerk, meegedeeld, dat hem als geschenk zal worden aangeboden zijn door mevr. Van Duyl-Schwartze geschilderd portret. Tevens overhandigde men hem een eenvoudig bruin leder album, versierd met het Amsterdamsche wapen in gouden stempelafdruk, en bevattend de namen van alle deelnemers en deelneemsters.

Na afloop der uitvoering bleven de koorleden en hun leider nog geruimen tijd feestelijk bijeen in de met planten versierde groote zaal.

Toonkunst - Das Paradies und die Peri

Een paradijs van bloemen het podium, waar Mengelberg zijn koperen jubileum zou vieren als dirigent van Toonkunst met Schumann's Das Paradies und die Peri. Het koor prachtig gedisponeerd, het orkest voltallig (ook Hekking terug uit Rusland) en een uitgezocht solisten-ensemble, waarvan mevrouw Noordewier-Reddingius, de soevereinste, en Ilona Durigo, die een wonderlijke periode van ontwikkeling en haast vervolmaking achter zich bleek te hebben sinds 't vorig jaar, dat wij haar hier hoorden, met mejuffrouw Tilia Hill de kroon spanden. Er waren twee ongestelden, de bas A. Stephany en de tenor Jac. van Kempen, de een vervangen door Hendrik van Oordt, die een gelukkigen avond had, de andere door Rudolf van Schaick. De eerste tenor is gezongen door Felix Senius, wel ietwat mat en zwaar voor de lichte, weeke bekoorlijkheid van het werk; de korte mezzo-sopraanpartij mooi en fijn door mej. Hermine Scholten.

Te zamen een geheel van liefelijkheid, vol streeling van rythme en klank bij zangers, solisten (ook de quartetten!) en instrumentalisten.

Gedurende de pauze is Willem Mengelberg in den foyer een huldeblijk aangeboden in naam van een groote schare deelnemers, vrienden van den dirigent en tal van kunstenaars, door mevrouw Heemskerk-Zaremba, de echtgenoote van den premier. Eene geestige toespraak werd geestig beantwoord. Toen is Mengelberg in joyeusen kring gephotographeerd bij magnesium-licht; later, naar men weet zal zijn portret geschilderd worden door Thérèse Schwartze. En kransen, applaus en enthousiasme, waarmee 't concert aanving, de pauze inzette, verdubbelden bij 't slot tot een gejuich en gejubel, waarvan men hier zelden 't weerga vond.