[Mozart Pianoconcert nr 24 in c en Franck Variations symphoniques (solist A.B.H. Verhey) en 4 fragmenten uit Psyché o.l.v. Willem Mengelberg] (Concertgebouw)
Wij hebben in Verhey een voortreffelijken klavier-speler. Ik herinner me geen virtuoos, die een pianissimo zoo zacht, ijl en geluidloos laat zingen, zoo immaterieel en slechts geëvenaard door de stilte. Mozart's c-mineur-concert en Franck's Variations symphoniques boden hem beiden de bekoorlijkste bladzijden voor dien stijl, Mozart in eene ademlooze, scherende lyriek, Franck in de chromatische klacht, waar de vertraagde accoorden parelen als tranen. Mozart werd zeer paars gespeeld, mij dunkt zelfs te paars. Mengelberg, die vóór 't klavier-concert de symphonie in d majeur dirigeerde, ontgaat de verlokking dier kleur. Hij ziet hoe eene melodie van Mozart bijna elke twee maten van intenties wisselt en vertolkt dat met veel geestigheden, veel poëzie, veel charme en boeiend. Dat maakte 't onderscheid tusschen de symphonie en 't klavierstuk. De monotonie van het concert was zeer streelend, doch te langdurig en de muziek verzonk in het verrukkelijkste paars. Franck klonk sterker en gepassioneerder; klaarder en klaarder naar het optimistische einde. Verhey's techniek is in elk opzicht uitnemend geschoold en 't heeft allen veel genoegen gedaan hem te hooren. Voor zoover mijn geheugen reikt was 't de eerste keer, dat Verhey optrad in het Concertgebouw.
Alleen bij de vier fragmenten van Franck's Psyché speelden de groote, klaterende accoorden van onze trompetten en bazuinen in 't eigenaardige felle, gulden licht eener Fransche partituur. Of men eene trompet hoort van Berlioz, van Meyerbeer, van Debussy of van Franck, zij geeft hetzelfde coloriet, gelijk eene trompet van Wagner, Brahms, Strauss, Mahler en Bruckner hetzelfde coloriet geeft. Er bestaan Fransche trompetten, ook in de partituren, en Duitsche trompetten, haar verschil is ondefinieerbaar en behoort tot de eigenaardigste ras-kwestie. Die enkele koperen accoorden, fonkelend als wijn, hebben me Franck's Psyché verluchtigd. De uitvoering was trouwens even verzorgd als de vorige keer. Doch in de muziek van Mozart zongen meer zefiretti om den ranken Eros en de teer-ontloken Psyché, zooals Franck ze niet vermocht te droomen.
Auteursrechtelijk beschermd