[Mendelssohn Vioolconcert en Vieuxtemps Introduction et Rondo (solist Franz von Vecsey) – Beethoven Symfonie nr 8 o.l.v. Willem Mengelberg] (Concertgebouw)
Deze uitvoering viel samen met Willem Mengelberg's verjaardag, er hing een krans over zijn lessenaar, er was een geestdriftige stemming, er kwamen nog bloemen en kransen, velerlei hulde, en, natuurlijk, bewondering met dankbaarheid. Franz von Vecsey trad op met Mendelssohn's vioolconcert, met Vieuxtemps' Introduction et Rondo, en ge begrijpt, dat zulke muziek het heerlijke enthousiasme nog verhoogde; Franz von Vecsey is jongeling geworden, zijn juveniele gracie staat onder den invloed van den hedendaagschen sportieven tijd en ik behoef wel niet te zeggen, dat eene rijke, diepe, gelukkige, innige, hartstochtelijke, onstuimige en overstroomende ziel mij veel liever is. Doch Vecsey's techniek blijft die van een wonderkind en in den hoogsten graad volmaakt.
We moeten op de vreugdevolle stemming terugkomen; want tot deze droeg zeer waarschijnlijk bij dat ‘door onvoorziene omstandigheden’ Anton Bruckners Vierde Symphonie vervangen werd door Beethovens Achtste... wie zou zich daar niet in verblijden van de tegenwoordige muziek-beminnaars? Eilaas, het was een groote tegenvaller voor degenen, die Bruckners kunst aanhangen met hunne eigenaardige, al te zeldzame liefde en vereering, ik heb medelijden met hen, zooals ik medelijden heb met Bruckner; welk een propaganda-avond had Mengelberg van dit concert kunnen maken! Maar Bruckner heeft een halve eeuw moeten wachten door ‘onvoorziene omstandigheden’ (enkel gerekend de jaren van zijn leven) en wanneer het den tijdgeest nog immer voegt de ziel te deemoedigen en het schoone te versmaden, dan rest ons niets dan het geduld van den meester na te volgen en teleurstellingen te verkroppen.
Auteursrechtelijk beschermd