[Brahms Vioolconcert (solist Bram Eldering) en Serenade, Bach Suite in C o.l.v. Willem Mengelberg] (Concertgebouw)
Bram Eldering trad hier op als solist met het vioolconcert van Brahms. Bijzonder gaaf innig en intiem hoorden wij hem in het zware adagio. In de orkestrale omgeving voldeed zijn spel veel beter dan geëscorteerd door eenzijdigen pianoklank. De schijnbare monotonie waartoe zijn manier van voordragen al licht aanleiding geeft, verdween in het varieerend geheel der instrumenten groepen. Minder voortreffelijk leek ons zijn spel in de snelle deelen. Wil hij hiermee bewondering wekken, dan moet hij 't op kunnen voeren tot den allerhoogsten graad van virtuoziteit. Slechts één kon dit tot nu toe: Joseph Joachim. Hij stond boven zich zelf en domineerde tegelijkertijd het kunstwerk. Maar dit was zijn aangeboren gave en wie hem na wil volgen moet die ook bezitten. Eldering bezit die niet geheel, doch waarom zouden wij hem niet waardeeren? Hoe zeldzaam toch worden de kunstnaars van zijn genre!
Den zelfden middag werden uitgevoerd de suite in C groot van Bach en de a-dur serenade van Brahms onder Willem Mengelberg. Zooals men ziet een zeer stijlvol programma.