Willem Mengelberg [Bach, Beethoven,Brahms] (Concertgebouw)
Feestte men Zondagmiddag Mengelberg's verjaardag? Deze viel den 28sten Maart en dien dag is het Buitengewoon Abonnementsconcert geheel buiten hem omgegaan. Of wilde men den dirigent speciaal vieren bij de laatste uitvoering, die hij leidde in dit seizoen? Een krans in Amsterdamsche kleuren tooide zijn lessenaar, toen hij de loge verliet klonk er al enthousiastisch handgeklap, nauwelijks was hij op 't podium of er werd een enorme krans aangedragen, schitterwit van bloemen, met een rose tint van breede linten. Toen daverde 't applaus en eindigde zeer langzaam.
Er werden gespeeld de Suite in B klein van J.S. Bach in kostelijke voordracht, en de uitgebreide schare fluitisten, die in de Ouverture, Bourrée, Polonaise en Badinerie zulke bekoorlijke partijen hebben, zag men onder Mengelberg's wenk opstaan om te deelen in de toejuichingen.
Het feestelijke van den middag, en Mengelberg's frissche, jeugdige directie verhoogde het kalm-blije, vroolijke van Beethoven's zesde Symphonie (pastorale) tot een vreugdige levensvolheid, waarin wij haar zelden hoorden. Na de pauze is gespeeld de laatste symphonie van Johannes Brahms (in e klein).
Zooals men reeds weet, heeft Mengelberg zich opnieuw over laten halen, zijn contract met de Naamlooze Vennootschap ‘Het Concertgebouw’ voor eenige jaren te verlengen, en blijft de bekwame dirigent voorloopig voor Amsterdam en zijn orkest behouden. Mengelberg vertrekt nu wederom naar Rome, waar niet alleen zijn vele Hollandsche vrienden, maar ook de Italianen zijn komst met gespannen verwachting tegemoet zien.
Auteursrechtelijk beschermd