Bijdragen aan De Tijd (maart 1909-april 1915)

Das Böhmische Streichquartett

Men kon het hooren aan het welkom met applaus, dat het vele publiek gisterenavond in het Concertgebouwzaaltje 't Boheemsche strijkkwartet begroette als oude bekenden.

Het programma bestond uit een kwartet van Reger opus 209, ‘Aus meinem Leben’ van Smetana en het negende kwartet van Beethoven, het derde der Russische in C groot. Deze werken en hunne uitvoering schonken ons een avond van zeer rijk genot.

De kunstenaars gaven 't voortreffelijkst denkbare samenspel en hun sterk individueele spel stoorde nooit de eenheid. De klank luidde prachtig. Reger's kwartet leek hiervoor de zware toetssteen. Dààr toonden zij hunne kracht van klank. Het deed soms denken aan klein orkest. Vooral het Larghetto, een droeve zang vol hartstochtelijkheid, werd uitstekend vertolkt. Vermeld zij, om het groote, schoone geluid hieruit een zeer interessant trekje voor gedempten alt. In het laatste, gefugeerde deel werd de polyphonie uitgevoerd vol klaarheid; in de grootsche doorvoeringen bij het slot gaf vooral de cello eene gave schoonheid. Dit laatste deel, een allegro con grazia e con spirito is het eenige, waarin Reger zich verwaardigt een melodie te schrijven in den ouderwetschen, goeden trant - zij klinkt geenszins Regeriaansch. Overigens componeerde hij in dit werk een zeer belangrijk stuk muziek. Doch overal merkt men den componist voor orkest en in het eerste deel vermoeiend vele fermates.

Het tempo van 't andante sostenuto uit Smetana's concert was wat langzaam. Nooit echter hoorden wij het mooie werk in zóó hoogstaande vertolking. Veelal spelen de vier kunstenaars een artistiek rubato. Dàt geeft hunne voordracht het energieke, en het diepe inzicht in 't kunstwerk geeft de eenheid. Ook Beethoven's quartett werd glansrijk uitgevoerd. Alleen der inleiding ontbrak 't hier en daar aan zuiverheid. Het laatste deel en het andante con moto vormden de hoogtepunten. In het andante klonken de pizzicati der violoncel als zachte, volle paukenslagen. Hartstochtelijkheid vulde het spel van den allegro molto en maakte hem schoon.