Alfredo Casella [dirigeert Sinigaglia, Malipiero, Respighi, eigen werk en Rossini]
Casella dirigeerde het tweede volksconcert.
De programma's der volksconcerten zijn stroo-gele strooi-biljetten. Zij bevatten geboorte-jaartallen en namen; ze geven geen letter toelichting. De titels en de onderdeelen der stukken zijn dubieus vertaald in onwaarschijnlijke bewoordingen. De beste eigenschap der programma's is, dat ze slechts een stuiver kosten. Zou men echter niet gaarne een dubbeltje, zelfs een kwartje neerleggen voor goede ophelderingen betreffende de muziek?
Ik zag Casella reeds in 1910 en hij kreeg nog meer de hoekige, zuinige, geometrische modeleering van een beeldje van Archipenko dan toen. Hij veranderde niet. Maar wat zal hij hier in dat verloop van tien jaren onmetelijk veel veranderd vinden! Toen, in 1910, liet een door en door gemusicaliseerd publiek zijne ‘moderne’ muziek indifferent en koud langs zich heen gaan. Gisteren werd hij met warmte ontvangen op een populaire uitvoering. Ja, alles is gekeerd en wij zijn in dat korte decennium wèl het meest vooruit-strevende muziek-centrum geworden van de twee werelden. Ik geloof, dat wij vanavond zijne nieuwe Italianen interessant zullen vinden, pittoresk, geraffineerd van coloriet, maar nauwlijks nog ‘modern’. Want staan wij niet het verst in het heden, het dichtst bij de toekomst? Het was een der eigenaardigste ervaringen. Den kunstenaar, die ons vóór was, haalden wij in, onze evolutie ging sneller dan de zijne, hij staat aan 't eind der oude, wij zijn over het begin der nieuwe ronde.
Op het abonnements-concert van dezen avond dirigeert Casella ongeveer dezelfde werken als op deze volksuitvoering. Ik kom in het volgend ochtendblad op hem en zijne Italianen terug.
Auteursrechtelijk beschermd