Koenen - Robert
De voornaamste fout, welke bij orgel-concerten gemaakt wordt, is een psychologische: men schrikt de menschen af met een onverteerbaar programma en men doet ze terugdeinzen voor een onherbergzame ruimte. Niets is griezeliger op 'n Zondagmiddag, dan een aantal religieuse of half-religieuse gezangen onder kwijnend daglicht, niets is daarbij meer luguber dan een groot leeg podium, met de blinkende, onbezette stoelen braaf in een rij, voor een half-leege, vale zaal, waar uit alle hoeken een koude tocht dreigt. Opdat men de muziek van binnen en van buiten met minder stoornis kan ondergaan, moet het milieu een beetje gerieflijker gemaakt worden.
Of Robert het Concertgebouw-orgel zoo meester is, als een orgel, dat hij iederen dag hanteert, geloof ik niet. De veel te talrijke tempo-vertragingen bij register-wisselingen, doen dit niet veronderstellen en zijn zeer hinderlijk. Maar al bevredigde het orgelspel weinig, Tilly Koenen bleek nog de eenige Nederlandsche alt-zangeres te zijn, op wie wij ons geheel beroemen mogen. Ik zou de reden wel willen kennen, waarom mevr. De Haan-Manifarges en mej. Meta Reidel, de eerste goed geweest, de tweede nog steeds niet goed, altijd en onveranderlijk in de eerste partijen staan, hoewel Tilly Koenen op deze plaats toch meer recht schijnt te hebben.